Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 19 juni 2025


Vrijwillig zijn ze hier gekomen, en niemand, ook niet het hoofd door je gekozen, zal ons tegen mijn wil gebieden of beletten vrij te handelen. Te heersen in dit land verlang ik niet, maar evenmin zal ik iemand over hen doen heersen, die mij uit vrije wil en volheid des harten hierheen zijn gevolgd." »Neef Pieter, je hebt niets gezegd dat ik niet vooruit verwacht had van je lippen te horen komen.

Ik heb een gevoel als een mondaine Londensche dame, nu ik hier zoo laat zit te schrijven, met mijn kamer vol mooie dingen, en mijn hoofd een mengelmoes van parken, schouwburgen, nieuwe japonnen en galante cavaliers, die "Ah" zeggen en hun blonde snorren op de echt Engelsche-Lords-manier opstrijken. Ik verlang ontzettend jullie allen weer te zien, en niettegenstaande al mijn malle praat ben ik

»Petinggi, je begrijpt wel, dat ik er naar verlang, om mijn eigen land en mijn familie weer te zien." »Ja, heer; dat begrijp ik. En als het inderdaad uw vaste voornemen is, om te gaan, dan mogen we u niet weerhouden." Het speet den Dajak, maar hij wilde nu niet langer aandringen.

»Gij hebt er ten minste een, die niet geaarzeld en het uit dankbaarheid jegens uwe familie met genoegen gedaan zoude hebben." »Wie is dat, als ik u bidden mag?" »Wie dat is?" »Ja, wie is dat. Ik verlang hem te kennen." »Welnu, ik zal hem u noemen. Dat is professor Sylvius Hog, afgevaardigde bij de Storthing!" Vrouw Hansen was zeer bewogen en daardoor niet in staat om te antwoorden.

Hoezeer mijn smart zonder troost is, Heer, dat kunt gij gevoelen, zoo vaak ik u roep Met trieste stemme, En ik zeg u, dat ik zóó brand, Dat ik om minder foltering den dood verlang. Kom dan en maak Aan mijn wreed en ongelukkig leven Met één slag een einde en aan mijn razernij; Want waar ik ook zal gaan, zal ik die minder gevoelen.

"Je hoeft niets te zeggen, dit troost mij al," zei zij zacht, "Bets is tot rust en gelukkig, en ik mag haar niet terugwenschen; maar ik zie zoo op tegen het naar huis gaan, hoewel ik toch ook zoo vreeselijk naar allen verlang. We moeten er nu maar niet te veel over spreken, want het maakt mij aan het schreien, en ik wou graag van je genieten, zoolang je hier bent.

Hartelijk nam hij afscheid van mij toen wij scheidden en zei: "Mijn zoon, ik verlang er zoo naar, u als de echtgenoot van Gabriella te zien, dat ge het binnen acht dagen zijn zult." Door welk toeval Gil Blas zich don Alphonse de Leyva herinnerde en van den dienst, dien hij hem, uit ijdelheid bewees. Laten wij mijn huwelijk een oogenblik rusten.

Dan verlang ook ik vleugelen en schep ik mij in mijne verbeelding toekomstige, nu nog onbekende rijen van vormen en wezens, die mij in kracht en in licht evenveel zullen overtreffen, als ik uitmunt boven het eerste wezen, in de oude wereldzee geschapen.

"Mijnheer de officier," zei ik tot den zoon van Nunez, "daar ik ten minste mijn ring terug heb, zal ik mij over het overige maar troosten. Ik verlang niet, dat men deze vrouw straffen zal, want ik wil den dood van den armen zondaar niet!" "Wat nu?" antwoordde hij, "gij hebt nog medelijden, je zoudt zeker niet deugen voor rechter. Ik zal dan ook kalm mijn opdracht verder vervullen.

"Och, Mevrouw, zij zijn voor Miss Eva," hoorde zij eene stem zeggen, welke zij voor die van Topsy herkende. "Voor Miss Eva? Een mooi verzinsel! Denkt gij dat zij bloemen van u noodig heeft, gij logenachtig ding? Maak dat gij weg komt." In een oogenblik was Eva op en naar de veranda. "O, neen, Mama, ik zou de bloemen gaarne hebben. Geef ze mij toch. Ik verlang er naar."

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek