Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Ik wil niet ontkennen dat ik er hard naar verlang om den wal van Siberië onder mijne zolen te hebben. Dat begrijp ik heel goed, vader, hernam Jan, maar het is toch ook raadzaam dat wij een weinig voorzichtiger te werk gaan dan wij gedaan hebben toen wij onzen tocht over het ijs hebben aangevangen. Ware dit eilandje er niet geweest, wat ware er dan van ons terecht gekomen?
Nu gaat het recht op Slavowitz aan, en je begrijpt hoe ik er naar verlang mijn vaderland terug te zien, het te bevrijden, en" besloot Li zijn lang verhaal met een diepen zucht "Elizabeth wederom de mijne te noemen!" Rob had gespannen geluisterd; toen Li geëindigd had, zwegen beiden geruimen tijd.
"O! bleef hij hier, instee van verder te gaan " zoo zeide Beatrix "want in Deventer is er geen, die aan hem gelijk is, vindt gij wel, zuster? 't Schijnt me, of voortaan mijn leven zonder hem dor zal zijn, ja, ge zult mij wel gelooven, als ik u zeg ... dat ik soms verlang: "o! had ik hem niet gekend."
»Oom Boudewijn," zei hij, »u zult me zeker wel niet kwalijk nemen, dat ik naar bed verlang; ik ben doodmoe!" »Neen, warempel niet neef, ik kan me dat best begrijpen. En in de herberg heb je zeker al wat gebruikt? Nu, dan wensch ik je wel te rusten. Andries! wijs jij neef Pieter de logeerkamer eens aan! Maar vooral het licht weer meenemen hoor, ik ben doodsbang voor brand!"
Wy bedekken alles onder een diep stilzwygen. Ik zal voor de brave menschen zorgen, die myn Engel zo getrouw geholpen hebben; maar dit alles mondeling. Ik verlang onuitspreeklyk naar uwe t'huis komst: en hoop, binnen agt dagen, dat geluk te hebben. Vader is zeer vriendlyk, en heeft zelf deernis met my.
Ik verlang de Perzen te toonen, dat ik de rechte man ben om koning over de Ethiopiërs te zijn, en hen allen in het boogspannen de baas ben! Nog éene teug! Ik zal het wapen spannen, ook al ware de pees een scheepskabel, en de boog een cederboom!"
Nu kunt gij zelf naar een passende vrouw uitzien en zul je de dochter van den koning vergeten." Toen de jonge man zijn moeder zoo hoorde spreken, werd hij zeer boos en zei tegen haar: "Wat kan mij het geld van den koning schelen? Ik verlang zijn geld niet, maar ik eisch zijn dochter! Ik zie, dat u mij voor den gek houdt; ik ga u dus verlaten, ik zal gaan waar mijn oogen mij heenleiden."
Ik verlang daarentegen van u, dat u niet alleen dat voorstel niet indient, maar dat u ook de directie steunt, speciaal mij, als president; en dat u over 't geheel op de algemeene vergadering zoo optreedt, dat het vertrouwen in de fabriek, niettegenstaande het ongelukkige bedrijfsjaar, bij de aandeelhouders niet geschokt wordt."
"Ja," zeide ze, "als ge uw grootsten vijand overwint!" "Dat zal ik," zwoer hij. "Weet ge, wie het is?" "Ik zal hem vinden." "Wilt ge van mij zijn naam niet hooren?" "Ik verlang dit niet." Hij reed heen, en ze zag, hoe hij zijn paard aanzette. Nog eens riep hij haar toe: "Wacht nog eenige dagen, en ge zult zijn naam van mij hooren."
Heynsz fluisterde hem iets in het oor: en na een kort en driftig gesprek, keerde de onstuimige jongeling terug en zeide, met een heesche stem en zonder mij aan te zien: "Wij zullen de zaken maar blauw blauw laten, Mijnheer Huyck! Ik ben wat driftig geweest, en Sinjeur Heynsz heeft mij alles opgehelderd." "Ik verlang niets liever," antwoordde ik, met een stijve buiging.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek