United States or Venezuela ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dan eerst stak hij de smerig-besmeurde olielamp op, die in 't trieste vertrek zijpelen liet heur gele klaarte, onheimlijk-begloorend, de manke meubels en de vuile tafel waarop nog glommen bruine koffieplasjes naast ongewasschen wit-blinkende kopjes van 's morgens.
Nog lang bleven wij rooken en praten in de heerlijk koele avondlucht, totdat vermoeidheid ons naar bed dreef. En zoo brak dan de laatste dag van mijn verlof aan, een donkere, trieste morgen. Het motregende af en toe. Wij lieten ons daardoor evenwel niet afschrikken en zaten om half zeven al weer in de ricksja, teneinde nog zooveel mogelijk te kunnen zien.
Twee lange dagen zag het beekje het blonde kind niet. Het regende al dien tijd, en ontevreden deed het zijn werk achter de trieste, donkere dennen. Den derden dag keek de zon weer in het dal, en het blonde kind wachtte tusschen de rozenstruiken op den prins. De rozen, een beetje verrégend, gooiden moe roze blaadjes weg, toen het kind hen aanraakte. Ze nam er een paar, en wierp die in de beek.
O mijn lied, indien niemand u leert, Kan het mij niet schelen, omdat niemand Dan ik u kan zingen, En moeite alleen wil ik u geven, Dat gij Amor terug vindt en dat gij aan hem alleen Toont ten volle, hoe onverschillig Het trieste, bittere leven, Mij is, hem biddend, dat hij in beter Haven mij brengt door zijn waarde. Weenend toon ik, enz.
Het was een prachtige avond en de ondergaande zon spon om de heuvels van Montmartre een droefgeestigen tooversluier. Jacques bleef voor het raam zitten mijmeren en luisterde naar het koor der gevederde lentezangers, die in de avondstilte zongen; en zijn trieste stemming werd nog triester.
Op die wijze heeft elk de kracht hetzij geheel, hetzij gedeeltelijk den geest tot zich zelf te roepen en hem van trieste gedachten af te brengen, althans na eenig tijdsverloop, waarna op de een of andere manier of troost verrast of de ontstane smart vermindert.
Ja, ze schrok wel erg gauw sinds dien vreeselijken nacht! bekende zij. Dan stamelend, kwam in brokstukken de trieste geschiedenis: "'t Gebeurde jaren geleden. Ze was pas zeventien; Beppo twintig. Ze was z'n meisje. Z'n vader was een Italiaan, z'n moeder een Zuid-Duitsche. Ze woonden sinds eenige jaren in het kleine stadje. Beppo was anders dan de andere jongens. Fijner. Hij zong bij de guitaar.
Wie èn ligging èn hôtel heeft gezien, doet beter er in onze wintermaanden niet aan te denken, tenzij hij, ongevoelig voor Annie Vivanti's blauwen hemel en zonneroes, de voorkeur geeft aan de trieste en zonlooze dagen van ons vochtig vaderland. Laat ons thans niet in den steek om, als echte haastige sight-seeërs, Taormina na een of twee dagen weer te verlaten.
Zij deed wonderen van spaarzaamheid om er zich, zooals men dat noemt, "door heen te slaan" en daar zij nooit genietingen had leeren kennen, miste zij die niet en verlangde zij er niet naar. De kennismaking had plaats op de volgende manier. Op een zekeren Aprilavond kwam Jacques doodmoe, met een leege maag en in een heele trieste stemming op zijn kamer.
Er lag als 't ware een afgrond van onuitgesproken wee in die twee doffe, trieste oogen. Was het om die vreemde oogen, of om zijn afgetrokken, menschenschuw karakter, of waarom was het ook?... althans, de menschen in het dorp beweerden dat hij met den booze omging en kon tooveren. Hij was een bezembinder. Zijn eigenlijke naam wisten de meeste dorpelingen zelfs niet meer.
Woord Van De Dag