Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Toen zegde hij hem stille in 't oor: Gij weet dat onze meester, de proost, van alle wijnen en bieren, alle vleezen en pluimdieren houdt als de kat van de melk. Zijne eetwaren sluit hij op in eene schapraai en zijne dranken in eenen kelder, waarvan de sleutels gedurig in zijne tassche steken.
Neen, ik ga niet! volhardde Uilenspiegel. De dame sprak toen: Maar waarom toch maakt gij u driftig als een haantje, en wilt niet gaan? Ik ga niet! sprak Uilenspiegel. Maar als ik U een gulden gaf? Neen! sprak hij. Een dukaat? Neen. Een karolus? Neen, sprak Uilenspiegel nog. En toch, voegde hij er bij met een zucht, zou ik dien liever dan eene mosselschelp in moeder heur tassche zien.
Daar is geen nood van, antwoordde Lamme, de sleutel steekt in mijne tassche. Toen nam Uilenspiegel zijnen vriend ter zijde en sprak: Lamme, die groote kalmte van Amsterdam verontrust mij. Zij voeren iets in hun schild. Ik dacht er aan, zeide Lamme.
Aan de naburige tafel zat een man profijtelijk zijn kapperken te drinken; 't was Judocus Grijpstuiver, de gierige deken der vischverkoopers, die niets dan haring at en meer van zijn geld hield dan van zijner ziele zaligheid. Klaas droeg in zijn tassche het stuk perkament, op hetwelk zijn aflaat van tien duizend jaar geschreven stond.
Weerdin, sprak hij, wilt gij een reizenden pelgrim herbergen, die, met zonden overladen, den Heiligen Vader om genade komt smeeken? Wij herbergen al degenen, die betalen. Ik heb honderd dukaten in mijne tassche, antwoordde Uilenspiegel, die er maar éénen had, en met u wil ik den eersten verteren; laat ons een bottel ouden Roomschen wijn drinken.
Naarvolgens hij hoorde zeggen door den klokluider en met eigen oogen zag, was de proost gewoon te negen uren het noenmaal en te vier uren het avondmaal te nemen. Hij bleef slapen tot halfnegen; vervolgens, alvorens te eten, deed hij een ronde in zijne kerk, om te zien of de offerblokken voor den arme goed gevuld waren. En hij stak de helft der ontvangst in zijn tassche.
Maar de baas gaf hem eenen schop terug en eenen slag daarbij. En Uilenspiegel zei hem: Gij slaat dapper, kameraad. Ja, ze vallen als hagelsteenen, niet waar, antwoordde de baas, die meteen vlug de tassche uit Lamme's handen rukte en ze aan Uilenspiegel teruggaf. Daar, rabauw, sprak hij, trakteer mij, nu gij terug in 't bezit van uw goed zijt.
Welkom zijn de gevangenen en de tassche vol guldens, en eere aan u, dappere lieden, aan dewelken ik, volgens de rechten en costumen ter zee, het derde deel van den buit schenk; het tweede deel zal zijn voor de vloot, en het andere derde voor onzen hoofdman, den Prins van Oranje; knoopt den verrader op staanden voet op.
En al de deuren ging zij vast doen; en de sleutelen stak zij in heure tassche. Gilline stak heur glas omhoog en sprak: Laat ons drinken, de vogel is gevangen! Bij die rede zeiden twee meidekens, Gena en Greta, tot heur: Gaat gij dien ook al ter dood brengen, wreedaardige beulin? Laat mij gerust, zei Gilline, laat ons drinken! Maar de twee meidekens wilden niet klinken met heur.
Mijne belofte heb ik gansch vervuld; geef mij nu het geld, om mijne vrienden en de wapenknechten te betalen ." Bertulf ontgespte de lederen tassche, die hem aan den gordel hing en reikte ze aan Walter. "Zij weegt inderdaad zwaar", mompelde deze verheugd. "Hoeveel bevat ze?" "Vijfhonderd marken." "In goud." "In goud en in kostbare juweelen." "De rekening is zeker juist."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek