Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 4 juni 2025


Als gij ontsnapt, om de koorde te ontloopen, valt gij gewis op het mes. Wij dienen, die ons betaalt, zeiden zij. Lamme en de zeven sloegen op de tafels met scherven van potten en pinten en bekers, en spraken: 't Is van te beven den klinkaard! 't Is van te beven den klinkaard! Gilline, Stevenijne en drie deernen zult gij insgelijks medenemen, vervolgde Uilenspiegel.

Intusschen had Uilenspiegel eenen vuistslag gegeven op Stevenijne's neus en hare sleutels uit heure tassche genomen, en nu wilde hij met alle geweld haar heure keersen doen eten. De schoone Gilline krabde, als eene verschrikte kattin, met heure nagelen aan deuren, ramen, ruiten en vensteren, om ergens een uitweg te vinden.

Doch Gilline, die met uitpuilende oogen, met toegebeten tanden, op de hurken in heuren hoek zat, kon niet spreken en prangde heure vedel tegen heure borst. En de zeven murmelden altijd op maat: 't Is van te beven den klinkaard! Stevenijne wees met den vinger naar de keersen, die in haren mond staken, om te bedieden dat zij ook zwijgen zou. De serjanten beloofden zulks insgelijks.

En Gilline vloog hem om den hals en sprak blijde: Gezegend zijt gij, die mij spaart van den dood en niet duldt dat ik leelijk weze! En de afgunstige meidekens bezagen Uilenspiegel en spraken tot elkander: Hij is zot van haar, evenals de anderen. Gilline nam heure vedel en zong een liedeken van vurige minne.

Laat ons drinken! sprak Gilline, een grondeling, als gij, is den heekt wel een hap weerd. Stevenijne bracht bottels wijn op. De serjanten en de meidekens zaten samen, en dronken en zwolgen.

Het waren de keersen van de meidekens. Vervolgens sprak zij tot Uilenspiegel: Men gaat naar den brandstapel met eene vetkeers in de hand; wilt gij er reeds eene hebben? Laat ons drinken! zei Uilenspiegel. Laat ons drinken! zeiden de zeven. Gilline sprak: Evenals die van eenen zwaan, dien de dood nabij is, flikkeren Uilenspiegel's oogen lijk perelen.

En al de deuren ging zij vast doen; en de sleutelen stak zij in heure tassche. Gilline stak heur glas omhoog en sprak: Laat ons drinken, de vogel is gevangen! Bij die rede zeiden twee meidekens, Gena en Greta, tot heur: Gaat gij dien ook al ter dood brengen, wreedaardige beulin? Laat mij gerust, zei Gilline, laat ons drinken! Maar de twee meidekens wilden niet klinken met heur.

Daar bekende zij, zonder dat men heur op de pijnbank moest leggen, dat zij Gilline gedood had uit afgunst op heure schoonheid en uit woede, omdat de deerne heur zonder mededoogen als eene dienstmeid behandelde. En Stevenijne werd gehangen en vervolgens begraven in het bosch. Gilline werd ook begraven, en men las de gebeden der dooden over heur liefelijk lichaam.

Uilenspiegel zei toen: Dat zij eten, die honger hebben, en drinken, die dorst hebben! En serjanten, meidekens, beenhouwers, Gilline en Stevenijne klapten in de handen en trapten met de voeten. Ieder zette zich neer waar hij plaats vond: Uilenspiegel, Lamme en de zeven beenhouwers aan de groote eeretafel, de serjanten en de meidekens aan twee kleine tafelen.

En Gilline nam heure vedel en zong: En terwijl Gilline zong, was ze zóó bevallig, zóó betooverend schoon, dat al de mannen, serjanten, beenhouwers, Lamme en Uilenspiegel, verteederd, glimlachend, als overwonnen, sprakeloos bleven zitten. Eensklaps schoot Gilline in een luiden schaterlach en, Uilenspiegel beziende, sprak ze: Zóó is 't dat men vogelen vangt! En heure tooverkracht was verdwenen....

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek