Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
De zeven vertrokken naar Petegem, langsheen de Leie, en leidden de serjanten en de meidekens mede. Onderweg murmelden zij: 't Is van te beven den klinkaard! 't Is van te beven den klinkaard! Met den dageraad kwamen zij nabij het kamp. Zij zongen als de leeuwerik en het gekraai van den haan antwoordde hun. De meidekens en de serjanten werden van dichtbij bewaakt.
En de meidekens proestten van 't lachen, als ze Stevenijne hoorden niezen van gramschap en zagen hoe zij bovenmatige pogingen inspande om de keersen uit te spuwen. Maar te vergeefs, want heur mond was te vol. Uilenspiegel, Lamme en de zeven anderen hielden niet op met zingen op maat: 't Is van te beven den klinkaard!
De baas gebaarde dat hij Uilenspiegel duchtig bij de ooren trok, en fluisterde hem toe: Zeven voor u ... sterke mannen, beenhouwers.... Ik ga weg ... te zeer gekend in de stad.... Als ik weg ben, is 't tijd van te beven den klinkaard.... Alles aan stukken slaan.... Goed, zeide Uilenspiegel, die zich oprichtte en den baas eenen schop gaf.
Op dit teeken werd gemeenlijk alles kort en klein geslagen in de huizen met roode lanteerne. Uilenspiegel dronk, tikte met zijn glas op de tafel en sprak: 't Is van te beven den klinkaard! En de zeven deden als hij. Allen hielden zich stille: Gilline verbleekte, Stevenijne scheen verrast en onthutst. De serjanten vroegen tot elkaar: Zouden die zeven met hen zijn?
Alleen de meidekens werden ontzien, doch huisraad, schapraaien, ruiten en pinten, glazen en schalen, bottels en flesschen werden aan stukken geslagen, ook de serjanten kregen ruimschoots hun deel, altijd op de maat van de tapijtsiers, die wolle kloppen: 't Is van te beven den klinkaard! 't Is van te beven den klinkaard!
En altijd weerklonk meer en meer dreigend en vervaarlijk, het krijgszuchtig en eentonig referein: 't Is van te beven den klinkaard! Laas! zuchtte Stevenijne, zij gaan hier alles aan stukken slaan! En de schrik deed heure scherpe tanden nog langer uitsteken dan gewoonte. En, van woede en grammoedigheid begon het bloed van de zeven en van Lamme en Uilenspiegel meer en meer te koken.
Plotseling riepen de vijf andere: Twintig gulden! Voor twintig gulden willen wij ook den prins dienen. De koning betaald slecht. Geef ons enkel de helft van die som, en wij vertellen aan den rechter al wat gij wilt. De beenhouwers en Lamme herhaalden gezamenlijk, met een dof gemurmel: 't Is van te beven den klinkaard! 't Is van te beven den klinkaard!
Eensklaps sloeg hij met den voet van zijn glas op de tafel, daarbij bootste hij, met de handen, 't gerucht na, dat de tapijtsiers maken als zij wolle op eene horde uitkloppen, doch hij deed het stilletjes en zei op de maat: 't Is van te beven den klinkaard! In Vlaanderen was dit het teeken, dat de drinkers kwaad werden.
Doch Gilline, die met uitpuilende oogen, met toegebeten tanden, op de hurken in heuren hoek zat, kon niet spreken en prangde heure vedel tegen heure borst. En de zeven murmelden altijd op maat: 't Is van te beven den klinkaard! Stevenijne wees met den vinger naar de keersen, die in haren mond staken, om te bedieden dat zij ook zwijgen zou. De serjanten beloofden zulks insgelijks.
Als gij ontsnapt, om de koorde te ontloopen, valt gij gewis op het mes. Wij dienen, die ons betaalt, zeiden zij. Lamme en de zeven sloegen op de tafels met scherven van potten en pinten en bekers, en spraken: 't Is van te beven den klinkaard! 't Is van te beven den klinkaard! Gilline, Stevenijne en drie deernen zult gij insgelijks medenemen, vervolgde Uilenspiegel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek