Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Hij hoorde 't algelijk, en zijn bloed deed een schrikkelijken ommezwaai door zijne leden. Hij reikte zijne hand naar de koperen klinke en grabbelde ernaar. Eene koude rilling kroop over zijn rugge en zijne beenen zakten tegeneen. Hij kon niet weg. Hij kwam terug en viel snikkend aan hare voeten. Hij prangde haar vast en bad: Jaag me niet hieruit, jaag me niet buiten u!... Niet waar?
De laatste blik dien Maud met mij gewisseld had, toen ze reeds, vóór Delmonico's, met haar ouders in het rijtuig zat, was er een geweest van sympathie, van uitstralende sympathie, ja, bijna van liefde. Van liefde....! Dat woord hield mij vast, prangde mij, als een klauw, om het hart.
Hij vatte weer haar hand en knelde die onstuimig in de zijne, haar smoorlijk naar zich toe halend; en plotseling omsloeg hij met zijn arm haar middel, prangde haar woest tegen zich aan, poogde op haar frisschen mond een gulzig-sidderenden zoen te drukken. Ge 'n meug nie, nonkel! Ge 'n meug niet! Ge 'n meug niet!
Doch Gilline, die met uitpuilende oogen, met toegebeten tanden, op de hurken in heuren hoek zat, kon niet spreken en prangde heure vedel tegen heure borst. En de zeven murmelden altijd op maat: 't Is van te beven den klinkaard! Stevenijne wees met den vinger naar de keersen, die in haren mond staken, om te bedieden dat zij ook zwijgen zou. De serjanten beloofden zulks insgelijks.
Goedele prangde hem op haren boezem en heerlijk gaf zich ten geheele over aan 't schrikkelijke geweld van hare liefde. Ze lag in late deemstering op het bedde, en alles wat om haar was waterde in groene nattigheid weg. Ze hoorde den matelijken gang van haren asem, tot ook dát wijder uit verzuchtte en ze dan overmand in diepen slaap geraakte. 't En duurde niet lang.
Franske walste lustig met de plezante bazin ... Geerten zag hoe hij ze dicht tegen zich aan prangde, en 't liet hem koud.
Terwijl hij deze woorden sprak, prangde hij de gorgel der soldeniers zo dicht toe, dat hun wangen bleek en loodvervig werden en met een arm die in onweerstaanbare wendingen de lichamen zijner vijanden heen en weder slingende, knotste hij hun hoofden met nijdig geweld tegen elkander. Door de worging machteloos geworden boden zij geen tegenweer, want hun armen hingen slap bij hun lichaam.
Ze schudde vrij haren kop. Pipje! Wij hebben te saam aan u gedacht! Ze riep het als een zegepraal en ze prangde Ernest aan haar boezem. Ze riep waarlijk hard. Ze kuste hem. Nessie! Nessie! Mijn arme goede jongen! Mijn verdwaalde beste jongen! En weer kuste ze hem en riep ze op haar doode kindje. Maar hare stem brak. Hare armen verlamden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek