Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
"Er is gebeurd bij den pastoor van Heylen, een wreede moord, een groote schelmerij." Madame Craen zong sentimenteel "Wat was zij schoon, de blonde maagd, in 't blanke balgewaad." en Madame Snepvangers won den bijval met het guitig-onfatsoenlijke: "Want Sint-Nicolaas dat is een man Die al de meiskens troosten kan Hij brengt voor ieder verdriet of geluk Maar ieder meisken krijgt heur stuk!"
De tijden van Napoleon komen terug, voorspelde de Speeker, en kneep de "Gazet van Antwerpen" in kreukels, er is oorlog tusschen Oostenrijk en Servië... Och, meende Snepvangers, 't is altijd ieverans oorlog in de wereld... Wacht maar!... In zijn slaap werd hij opgeschrikt door het luiden van Carolus.
Plots zongen zij "De Vlaamsche Leeuw". Het doorrilde de drie vrienden en onwillekeurig namen zij den hoed af. Nauwelijks een week later was Snepvangers het reeds beu gazetten te lezen. De toestand bleef immer zeer goed!... Uit al de telegrammen kon hij geen klaar beeld ontwarren en dan trof hem nog de plekken wit of zwart, die het werk van de censuur aantoonde.
Teruggaan?... Ik terug naar Antwerpen,... nepvangers, gij moogt mij veel vragen, maar dat niet... Ik stierf nog liever... ik trek naar Amerika, naar overal waar niet gevochten wordt, verklaarde de Verdierenpikker. Ik ga naar Antwerpen, hield Snepvangers moedig vol. Er staat geen huis meer recht... Ze zullen u krijgsgevangen nemen... denk toch na... en het Comiteit... Ik ga, morgen vroeg al...
Achter in de tuinen miauwden verlaten katten. Wat een gedacht, herbegon Snepvangers, hij laat zijn huis in den steek en trekt naar Engeland ... Elk zijn goesting, meende Craen en sneed een tweede peer. Ik moet hem toch een briefken zenden. Ja ... ik ken iemand die morgen naar de grens gaat ... daarbij 't wordt tijd ... ge weet na acht uur moogt ge niet meer op straat loopen ...
Wel, wel!... Van 's morgens vroeg tot middernacht toe deed hij niets anders dan luisteren om de schoonste zangers te onderscheiden... maar zooveel tijd schiet er mij niet over... een kapitein is geen klakkenmaker... De klakkenmaker hield Snepvangers in het deurgat nog bij den knoop van zijn jas.
Wanneer zij in de schemering, voor de vijfde maal de trappen van het stationsgebouw bestegen, liepen zij tegen den kruier aan. Kruier, riep de Verdierenpikker. Menheer, zei de man, en tikte eventjes aan zijn pet. Madame en Mijnheer Snepvangers moeten een kamer hebben. Ik weet niks meer! Dat is gauw gezegd, maar ze kunnen toch niet onder den blooten hemel slapen!
Welwillend beloofde de Notaris zijn steun bij Mevrouw, en meer nog wou hij doen om hen te beloonen voor de goede diensten sinds ongeveer zestien jaar: Snepvangers zou hij in dienst nemen als vaste getuige en ook voor verdere notariskarweikens gebruiken. Zoo werd beslist over het leven van Mijnheer Snepvangers en zijn vrouw geboren Verstraete!
De bladeren vallen al van de boomen, nam de Generaal waar. 't Schoon weer zal gauw gedaan hebben, en dan krijgen wij weer regen en wind... Ja, Snepvangers, het schoon weer... maar dat komt nog eens terug... toekomend jaar... maar de schoone tijd komt nooit terug zoomin als onze jeugd... Meent ge dat, Generaal?
Voor twee visschen is toch te veel!... Maar nu ik er aan denk, Snepvangers, hebt gij een vischverlof? Neen, Sander. Dan kunt ge in de boet zijn als de veldwachter komt. Daar heb ik niet aan gedacht, prevelde Snepvangers onthutst, en de vreugd der vangst was bedorven; gij hebt me niet gewaarschuwd. Och, ik dacht dat gij de wetten kendet, lachte de kousenvent en ging voort aan zijn werk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek