United States or Uzbekistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij had een scherpen neus, waarop een gouden bril zijn flauw-grijze oogen beschermde. Dat is nu onze Antoine..., het eenig kind dat over bleef van de vier .... Antoine, dat is de familie Snepvangers, waarover wij gesproken hebben. De drogist zei hoe aangenaam het hem was te mogen kennismaken met de familie, pluisde onderwijl aan zijn vlasblond geitenbaardje. De badkuip werd vergeten.
Zij stonden een wijlken stil tot een vent voorbij holde. 't Is oorlog, riep hij. Watte?... De Speeker liet zijn pijp vallen en keek verwezen naar de scherven. Ik hoor trommelen, Sander. Snepvangers, nu valt er op te passen, fluisterde de Speeker geheimzinnig. Ze trommelen de gardecivikken op, meldde een straatbengel, 'k heb de tamboers gezien... 't is oorlog... Wel, daar gaat er, poddozie, een...
Was de oorlog nu maar rap gedaan, praatte Snepvangers, de menschen worden het beu,... het duurt nu al negen maanden. De oorlog zal nog lang duren, Mijnheer... Denkt ge dat? zei Snepvangers ongeloovig. Heel Europa komt nog in den dans, voorspelde de man. Mijn vriend had gisteren anders goed nieuws, fluisterde Snepvangers, en schoof dichter bij. Uw vriend?... is het een militair?
Ja, 'n mensch weet nooit wat er gebeuren kan, beaamde Snepvangers nederig en treurig, zoo 'n goede man... Het buitenleven is toch niet zoo schoon als men denkt... Voor mij is het niks... ik ben niet bang... Ik ben heelemaal van streek... 't heeft me danig gepakt. We zullen maar gauw koffie drinken, meende Madame. Elk der huisgenooten was als ontlast.
De eetbak en de drinkfonteinen stonden als onaangeroerd, geen vogel bewoog op de roestjes of in de nesten. Een schemer trok hem voor de oogen, zijn keel snoerde toe, en hij moest zich vastklampen aan het vlechtwerk om niet te vallen. Ze zijn allemaal weg, griende hij, allemaal gaan vliegen ... Hoe is nu zoo'n ruit gebroken? vorschte Madame, kom, drink eens Snepvangers.
Gelukkig dat een gids hen opwachtte in de spoorhalle te Brussel! Slechts tweemaal hadden zij zich in de hoofdstad bar kunnen vervelen in hun leven: aan die stad vonden zij als treffelijke sinjoren geen aardigheid. Snepvangers ontving de reisboekjes, en zij volgden den gids naar den doorgaanden trein.
's Avonds ging hij weer een slaapmutsken drinken met zijn gastheer. Snepvangers betaalde... Hij sliep daarna weer godzalig en vermoedde niet eens dat zijn vrouw heel den langen nacht slapeloos lag te dubben. Hij trok 's morgens weer de stad in alsof hij nooit anders gedaan had, zeer op zijn gemak in de drukte. Op het plein vernamen zij dat Antwerpen gevallen was en het bombardement had opgehouden.
Sinds het misverstand hadden zij elkaar niet meer weergezien. Snepvangers, zei hij en hield de trouwe oogen beschaamd neergeslagen, ik wou u niet lastig vallen, maar... Wat wilt ge? verzocht Snepvangers norsch. Wilt ge Spitsken terug... Gij zijt toen zeer vriendelijk voor mij geweest...
Ik ben ziek en niet ziek, aarzelde Snepvangers. Dat ken ik!... 't Zal niet blijven duren!... 'k Zal een fleschken schrijven... Alle uren 'n lepel, Mijnheer Doctoor? Ja, Madame, en morgen kom ik nog eens zien... De trap kraakte weer, Madame zei nog wat in den gang en dan sloeg de deur dicht. 't Zal niet blijven duren, paaide zich Snepvangers.
Ja, Papa, maar hij wint nu nog meer... 't Is toch geen treffelijk gewin, vond Snepvangers. Och, Papa, omdat daar juffrouwen dansen en er champagne gedronken wordt... De Generaal...
Woord Van De Dag