Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Zij hebben ruzie gehad dacht Madame, 't zal over den oorlog zijn... Na de breuk met Miranda voelde Snepvangers zich eenzaam. Antoine en Craen zocht hij niet. Albertken ontgroeide hem langs om meer, de Speeker was verdwenen.
Boven, ergens in een kamer waarvan het venster openstond, kweelde een kanarievogel. Snepvangers vond het danig schoon. Hoor eens, Sander! 't Is een sijsken, Snepvangers. Neen, neen, 't is veel schooner... 't is een kanarievogel... 't Kan zijn, schokschouderde de Speeker onverschillig. Een schoone vogel, mijmerde Snepvangers. De schoonste vogels zitten in den buiten, zei Sander.
Zij stonden een wijlken stil tot een vent voorbij holde. 't Is oorlog, riep hij. Watte?... De Speeker liet zijn pijp vallen en keek verwezen naar de scherven. Ik hoor trommelen, Sander. Snepvangers, nu valt er op te passen, fluisterde de Speeker geheimzinnig. Ze trommelen de gardecivikken op, meldde een straatbengel, 'k heb de tamboers gezien... 't is oorlog... Wel, daar gaat er, poddozie, een...
Zekeren avond, in de zwoele maand Juli, hij had op zijn stade met Miranda een pintje gedronken in "Het Zwarte Paard", wenkte Sander hem. Hebt ge de gazet gelezen? Neen, Sander ... Er staat: Opgepast voor de Croaten!... en dat wil veel zeggen... Meer liet de Speeker niet los, vouwde zijn gazet toe en strompelde binnen.
Zou het vogelzaad ook opslagen, vorschte Snepvangers. Er komen Turcos gelijk in 't jaar zeventig, beloofde de Speeker, van die half zwarten met roode pofbroeken. 's Zondags, in de kerk, hoorden Mijnheer en Madame de kondschap der Bisschoppen aan de geloovigen: "Het uur is bedenkelijk. Angst en vreeze beklemt de harten. Kinderen, vrouwen en moeders smelten in tranen.
Aan tafel gaf Antoine weer moed, verzekerde dat het land geen gevaar liep in den strijd gewikkeld te worden. Op het goed vooruitzicht werd een lekkere flesch geschonken. Opgemonterd verscheen Snepvangers 's Maandags met zijn spitsken in de straat. Er komt niks van, verzekerde hij aan Sander, Antoine heeft het gezegd... Wacht maar, gromde de Speeker, en blies door zijn goudsche pijp.
Nu de Speeker hem met zijn zwartgalligheid niet meer verschrikken kon, zwom hij weer onbekommerd in zijn gelukzalig optimisme.
Hij verbeeldde zich dat hij zijn hart gesloten had voor alles en dat zijn verstand wikte en woog om hem voor nieuwe tegensvallers te behoeden. Goedsmoedig had hij zich verzoend met het leven, en zijn dagelijksche ochtendpraatjes met den Speeker hadden hem teruggevoerd op effen paadjes waar noch ontroering, noch avontuur dreigde. Zijn hondje laten wateren werd hem een aangename bezigheid.
's Anderdaags vertelde hij Sander wat zijn kleinzoon hem gezegd had. Die jongen zal het ver brengen, meende de Speeker, ge moet hem leeren speeken. Ja, zei Snepvangers zonder overtuiging... Hij heeft gelijk over het huwelijk... Hij werd onderbroken door zijn vrouw die hem riep. Ik kom, antwoordde hij gedwee maar treuzelde nog even, hoe oud is Albertken? Zes jaar...
Nu krijgen de beestjes harde eieren met fijngestampte beschuit, zei Miranda. Een brood in melk geweekt met maan en salaadzaad bestrooid, vulde Snepvangers argeloos aan. Ge moet van Lotje getikt zijn om in zoo'n klein geneuk uw cens te steken, misprees de Speeker boosaardig, en zonder nog om te zien slefte hhij de kame uit, de trappen af en de straat op.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek