Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Voor haar op de met mos begroeide banken strekte zich de overwonnen armoede uit en zij voelde, dat geheel Diamante aan haar voeten lag. Ze koos Bellini, hun eigen Bellini. Zij ook wilde beminnelijk zijn en daarom zong zij een lied van Bellini, die geboren is aan den voet van den Etna, Bellini, dien zij vanbuiten kenden, noot voor noot. Natuurlijk, o signora, natuurlijk kon zij niet zingen.
In de praalwoning woonde niemand, maar zij zou er met hem heengaan. Misschien had hij gedacht, dat zij in het zomerpaleis woonde? O, neen, daar woonde haar broer, don Ferrante. Hij was koopman en had zijn winkel beneden en daar hij nog geen signora bezat, bleef alles boven staan, zooals het stond. Gaetano vroeg zich af of hij nog op haar schoot kon blijven zitten.
Ongelukkig tegen het eind moest er toch een klein contretemps zich voordoen. Nadat de gordijn was opgehaald voor de tweede finale, kwam namelijk de regisseur aankondigen dat Signora del Mulino door overspanning plotseling onpasselijk was geworden, weshalve het geëerde publiek haar zeker wel haar laatste optreden bij Don Giovanni's avondmaal goedgunstig zou willen kwijtschelden.
Dit zeggende, trok hij den monnik met zich mede in den kelder, aan wiens ingang hij zich bevond. "Blijf mij ier wakte," zeide hij: "ik zal kaan haal la Signora."
Er was niemand op de straat, maar er lag een steen, en daarmee gooide hij tegen de deur aan. «Wie is daar?» werd er van binnen geroepen. «Ik ben het!» zeide hij. «Bellissima is weg! Doe mij open en sla mij dan dood!» Er verspreidde zich een algemeene schrik door het huis, inzonderheid bij de signora, over de arme Bellissima.
Het was heel moeilijk neen te zeggen tegen deze signora. Pater Jozef kwam hem te hulp. "Vraag de signora, of je over een paar uur antwoorden moogt, Gaetano." "De knaap heeft nooit anders gedacht dan monnik te worden," zei hij verklarend tot donna Elisa. Zij stond op, nam haar parapluie en beproefde er vroolijk uit te zien, maar ze had tranen in de oogen.
Met deze woorden verliet hij het vertrek. Aan de benedentrap gekomen, hoorde hij zich op eens bij zijn naam noemen: hij wendde het gelaat om en zag onder een donker afschutsel iemand staan, die hem wenkte te naderen. "Wat wilt gij? wie zijt gij?" sprak de monnik: "mijn oogenblikken zijn kostbaar." "Piano! stille!" zeide Barbanera: "gij zoeke la Signora Dekama, isse so niete?"
Maar Falco was spraakzamer dan hij gewoonlijk was, en hij vertelde haar, hoeveel druiven ze onder de pers hadden gedaan. "Weet ge," zei hij, "dat onze pachter vermoord is?" "Ach ja, de arme signor Riego, ja, dat weet ik." En zij vroeg hem hoe het gebeurd was. "Salvatore heeft hem vermoord. Maar is het niet te naar voor een signora om te hooren?" "O neen, wat gebeurd is, kan ook verteld worden."
"Wij hebben de grootste verplichtingen aan u, meneer, en letten niet op zulke kleinigheden." "Dat is wel vriendelijk van u, Signora," hernam Jack. "Weinig vermoedde ik van morgen, dat de fortuin mij zoo gunstig zou zijn want wel kan ik anderen de toekomst voorspellen, maar mijzelven niet." "Kunt gij in de toekomst lezen?" riep de oude dame uit. "Ja, mevrouw, daar heb ik 't vrij ver in gebracht.
Zoodra Elizabeth naar den wal toeliep om er te zien naar de bedrijvigheid van komende en gaande vaargasten, schoten van verschillende zijden gondeliers op haar toe; de donkere oogen in het gebruind gezicht gretig kijkend; in de roode monden de tanden blinkend bloot. "Una gondola, Signora!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek