Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Nu vraag ik u, of Kapitein Pulver al rare ondervinding heeft opgedaan?" "Mij dunkt zij hebben nogal wat met u gesold," zeide Suzanna: "doch het schijnt u geen kwaad gedaan te hebben, en gij zijt tegen de verdrukking aangegroeid. En hebt gij naderhand nooit iets van dien rooverkapitein vernomen?"
"Natuurlijk." "Ik geloof dat gij schertst, lieve tante." "Schertsen? Dat komt niet in mij op!" En toen hij de verwonderde gezichten zag, waarmee al de omstanders hem aankeken, vervolgde hij gichelend. "Ja in het water met hen, hihihihi! dat is de mooiste goocheltoer, die wij konden uitdenken. Wat zullen die tramps rare gezichten zetten! En wat zullen zij hun hersens gek prakkizeeren!"
Ik moest wel, m'n centen waren op." "Is u Amsterdammer?" vroeg Bavink. "Ja, Goddank", zei Japi. "Ik ook", zei Bavink. "U schildert niet?" vroeg Bavink. Het was een rare burgermansvraag, maar Bavink dacht aldoor maar: wat zou dat toch voor een kerel wezen? "Nee Goddank", zei Japi, "en ik dicht ook niet en ik ben geen natuurvriend en geen anarchist. Ik ben Goddank heelemaal niks."
Ik heb hem in 't voorbijgaan op Sonheuvel gelaten. Nu, die vrouw moet al een rare mamsel geweest zijn, althans zoo Bouke vertelt. Kort en goed, zij liep met het eene kind weg, en liet mij met dezen schreeuwerd zitten, die een zoontje van den vermoorden Overste is.
In de ijle Octoberluchten bulderde het reeds zoo wel bekend kanon. Op Zondagavond kwam een agent in "Het Zwart Paard" den waard aanzeggen direct te sluiten. Waarom, wist niemand... De stad was volledig in 't donker. 's Anderdaags riep men dringend de jongens op om soldaat te worden. Ik geloof toch... aarzelde Miranda. Ja, zei Snepvangers, 't is een rare tijd.
Clare bloosde met een nieuwen blos. Zij had nog nooit studenten gezien, maar wel rare dingen van dat soort van menschen gehoord. Zij verkeerde in een verschrikkelijken toestand. Zij begreep, dat aan de Heeren koffij moest gepresenteerd worden, en bijna had zij den moed bijeenverzameld om die vraag te doen, toen de naam studenten haar geheel uit het veld sloeg. Zij hield zich overtuigd, dat zij door te vragen, of de Heeren suiker gebruikten, meer avances zou maken, dan een meisje vis
"Maar je weet nog niet alles!... As je 't niet houdt, mag je 't nog effetjes hebbe ... Kijk nou 's goed: op dat zilvere bandje om de steel, daar heb 'k op logement jou naam in late graveere ... Is dat voor 'n boef soms niet edel bedacht?... En zooas je me nou ziet, zie je me over vijf en twintig jaar nòg ..." Je bent 'n rare kerel, Racier. Maar wat kom je nou eigenlijk doen?"
Als u eens wist hoe moeielijk ik het soms vind om mij niet aan haar te ergeren en niet driftig te worden, als zij rare dingen zegt of doet." "Nu kom Cilly, dat gebeurt nu toch zoo heel dikwijls niet meer." "Och, laten wij er maar niet meer over spreken, mama, wij worden het toch niet eens en dat zult u misschien heel dwaas vinden maar ik krijg er zoo'n hoofdpijn van.
In de Belgische afdeeling heb ik een kennis van Maeceen ontmoet, ook een kritikus, die schrijft voor een buitenlandsch blad. Wat een rare vent dierbare vrouw, voor elke schilderij ging hij staan, met de armen over elkaar en zijn oogen bijna digt geknepen en dan zei hij: "Hm! Hm!" of "prrrrrt." Hm! Hm! beteekent bij hem vrij goed en Prrrrrt! is een teeken dat 't hem niet bevalt.
Toen hij even ophield met vragen, lachte ze flauwtjes om een afbeelding an den wand, om een man met zoo'n kemieken buik... Wat 'n gekke plaat... zoo'n rare man... En ze zag een student, die zat te schrijven... Wat leek-ie op Joopi... Net zulleke dikke koone... ...Net zulleke kemieke ooge... ze most effen lache nou ze an 'm dacht... ze zag 'm nog zitte op 't stoepie bij de Munt... toen die de suikerboontjes uit z'n broekzak haalde... en ze wel stroop leeke... zoo nat as ze geworden ware...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek