Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Zij hebben zich wel aan eenige kleine verkeerdheden schuldig gemaakt, maar daarom kunnen zij nog altijd goede en brave menschen zijn. Laat hen goedwillig los, zeg ik, of reken er op, dat ik u daar met deze lans en dit zwaard toe zal dwingen." De wachters lachten hardop. "Ge schijnt mij een rare snaak toe!" riep hun aanvoerder.
"Ik ben Niels Holgersson van Wester Vemmenhög, die in een kabouter is veranderd," antwoordde de eerste van hen, die binnenkwamen, "en ik heb een tamme gans bij me, waar ik op rijd, en een grijze gans." "Zulke rare gasten zijn nog nooit in mijn huis geweest," zei de koe, "en jelui bent welkom. Maar ik wou toch liever, dat de vrouw gekomen was, om mij mijn avondvoer te brengen."
Ik zou de gezichten van russische arbeiders wel eens willen zien, zoo ze hoorden dat er communisten zijn die beweren dat Lenin de Europeesche revolutie wil tegenhouden en daarvoor de Derde Internationale gebruikt, omdat enkel het kapitalisme Sowjet-Rusland weer op de been kan helpen. »Wat zijn dat voor rare communisten die zoo iets gelooven«, zouden zij vragen.
Ook alweer 'n bloed-eigen zoon dus van m'nheer Kopperlith, mompelde de republikein. Wat die jongelui 'n rare manier hebben om hun nachten doortebrengen! De lezer begrypt dat-i deze oneerbiedige woorden niet luid worden liet. Al z'n hoorders wisten waar de "bloed-eigen" vader van die twee vagebondjes woonde, en dus: mondje-toe voor de Keizersgracht!
Ge zijt een rare snaak, antwoordde de luitenant, maar ga je nu verkleeden; want straks moeten wij van boord en ge zoudt niet met een nat pak aan wal kunnen gaan. Juist toen Dries weder op het dek verscheen, kwam ook de Franschman weer te voorschijn.
Onderwijl zat God alleen in een coupé eerste klas in den trein naar Delft en staarde uit 't raampje, maar zag niets. Uitkijken deed hij nooit. In z'n hand hielti een rapport. Naast 'm lagen dossiers. De God van Nederland dacht. Het was een rare tijd. Weer las God: "Het lot van den mensch is verdriet te hebben, wanneer hij z'n doel niet bereikt en wanneer hij z'n doel bereikt heeft.
"Niet kijken," zei Else goedig, "ze denken, dat niemand ze ziet, maar wat is die Louis toch 'n rare jongen."
Die twee gulden, die scheen ie heelemaal vergeten te zijn. Nou, des te beter voor haar.... maar je most daar wel zoo'n rare as die Hein voor wezen.... Toen ze thuis kwam vroeg juffrouw Jonkers, die met Wilmpje op den arm open deed: "En wat zei je moeder ervan?" "'k Ben niet thuis geweest," antwoordde het kind stug.
"Dan hebt u wel rare Engelschen ontmoet," zeî de schoolmeester; "maar zoo veel is althans zeker, dat zij denken dat er geen een land boven Engeland gaat, en dat zij ondragelijk trotsch zijn op den roem van hunne natie." "En kunnen zij wel één Van Speyk opnoemen?" vroeg de Elberfelder.
"Het is eigenlijk al heel lang. Het agiteert me dat Elsje zoo dikwijls iets doet dat u hindert, het maakt me geagiteerd dat u vindt dat ik niet lief voor haar ben, en.... en... och het agiteert me heelemaal dat zij er is. Erg flauw van me, vindt u niet? Ik vind het zelf ook en het is dus veel beter dat zij wel met ons meegaat. Langzamerhand zal ik die rare kuren wel afleeren."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek