Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 mei 2025


"Plaagt je de drommel?" vroeg mijn oom. Ieder rechtschapen man moet af en toe een goeden gekken streek en een goeden kwinkslag maken; maar hij mag ze zelf niet weder vertellen, want dan verliezen ze alle beide hunne kracht. Ge leeft immers te zamen gelukkig; wees daarmeê tevreden."

"Kijk nu weer," zei Juffrouw Steele, gemaakt lachend, "iedereen plaagt mij zoo met dien dokter, en ik begrijp niet waarom. Mijn nichtjes zeggen, dat ik bepaald een verovering heb gemaakt; maar ik denk in 't geheel niet aan hem. "Anne, daar komt je vriend aan," zei mijn nichtje laatst, toen ze hem de straat zag oversteken naar ons huis. "Vriend!

Maak den jongen niet uit z'n humeur!" "Hij kan wel eens 'n avond buiten d'r," plaagt Klaar. "Nest," zegt hij, flauwtjes. "Zullen we met de tong of met de kippen beginnen?" "Natuurlijk met de tong," zegt moeder. "Niet waar, met de kippen," zegt vader. "Hoe kun je nou zoo strijen," zegt moeder; "je eet toch eerst visch." "Niet bij een souper," zegt vader.

Ik heb de worst van den vink weggenomen." "Wat! Plaagt jou de duivel?" vraagt de schout. "Die niet, maar de honger," zegt Frederik; en hij haalt de worst uit zijn' zak en snijdt er een stuk af. "Hier, schout! Die worst is goed, die kan men zonder brood eten." "Neen," zegt de schout, "met gestolen goed wil ik niets te doen hebben." "Hoe zoo, gestolen?" vraagt Frederik.

Ik zou in 't belang van menschen zoo als ik, die betalender wijs binnenkomen en aan de kibbelarij geen aandeel hebben, wel aan de bewoners en de muzikanten willen zeggen: "Plaagt elkander niet langer, want: "Waar twee personen kijven, Met boosheid zwaar vervuld, Daar zal het waarheid blijven: Zij hebben beiden schuld." Dit tusschen twee haakjes, nu vervolg ik de voorstelling.

Zij lachte even; zij plaagt mij reeds lang, dat ik in Java alles van te voren reeds naar mijn hart vindt, doch toen zij eindelijk toch bovenkwam, moest ook zij toegeven, dat dit de vriendelijkste haven was, die wij tot nog toe aandeden. Maar toen gebeurde iets, dat een schaduw goot over mijn trotsch Hollandsch hart.

LUCIANA. En plaagt u ijverzucht om zulk een man? Wie klaagt, die zulk een kwaad ontloopen kan? ADRIANA. O, maar ik acht hem beter dan ik zeg; Als and'rer oog hem maar zoo haatlijk vond! De kievit schreeuwt, is hij van 't nest ver weg; Mijn harte bidt voor hem, al vloekt mijn mond. DROMIO VAN SYRACUSE. Hier, neem! de beurs! de kist! Vlug, sluit haar open! LUCIANA. Waarom zoo buiten adem?

Niets bevestigt het smartlijk voorgevoel dat ons pijnigt, ik ben zeker dat onze Heer Robrecht, uw vader, niets kwaads gebeurd is en dat mijn broeder reeds op weg is om in het Vaderland terug te keren." "En gij hebt geweend, Maria! Weent men wanneer de terugkomst eens broeders ons toelacht?" "Gij plaagt uzelf, mijn Vrouw.

Geregeld verjaagt zij de Spreeuwen of Musschen uit de broedkastjes, die voor hen in de boomen opgehangen zijn, zelfs wanneer deze een nest met bebroede eieren of met jongen bevatten; zonder mededoogen smijt zij de stoffen, waarvan zij haar nest wil bouwen, in den letterlijken zin van 't woord op den rug van het broedende wijfje of van haar kroost, kortom zij plaagt de rechtmatige eigenaars zoo lang, dat deze hun woning verlaten.

Mama, mama! schreeuwde het kind, terwijl zij de laatste trappen afsprong. Maar Tine, Johan, is dat een leven maken! Wat voeren jullie nu weêr uit? vroeg mevrouw Van Rijssel zeer streng. Jo plaagt me altijd, Jo, wil me kietelen en hij weet, dat ik er niet tegen kan! hijgde het meisje, en ze verschool zich in de rokken harer grootmama, terwijl Frédérique Johan in hare armen omstrengelde.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek