Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Gij doet viooltjes groeien, Met roosjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en seringen, Met duizend duizend bloemen; Om uwe magt en liefde Aan kinderen te toonen. Hoe mooi staat mij dit kransjen! Ach laat mij niet vergeten Dat gij het hebt doen groeien! Kijk Pietje! kijk, een haas, ô die zo gauw kon loopen!
Maar ik heb die cente as gedachtenis bewaard, en onderweg heb 'k voor Pietje en Klaasie aardappele geschild en z'n boel schoon gehouwe, da'k daarvan an boord me slokkie of wat 'k dan lustte kon betale ... 't Natuurschoon op zoo'n zee, man, met die berge en die zonsondergange, dat brandt in je ooge.
»Ben je nu nog bang, Pietje?» vroeg Bob. »Of wil ik Pa roepen?» »O neen, dank je! Maar waarom plaag jij me toch altoos zoo, Bob?» »Omdat ik het bij Karel of Dorus niet behoef te probeeren, Piet; zij zijn er niet vatbaar voor, zie je, en jij wel. Dat is de reden. Slaap lekker, Piet!» »Goeden nacht!» Hoe Bob uit hengelen ging en door de verschijning van twee vreemdelingen zijn tijd bijna vergat.
En wat ken je-n-al zoo wat? Lezen, schryven, rekenen, fransch ... hè? En wat doen je ouwers? In ... schoenen, m'nheer, uit Parys. Maar fransch ken ik niet. Rekenen wèl ... den heelen Strabbe. Zoo? Ken jy rekenen? Hoeveel is dan anderhalf pietje?
Bn nu is de middelste ook ziek, 'n meisje, m'nheer pastoor, met kromme beentjes en nogal pieperig. Ja, 't gaat 'rlui best. Ze wil altyd dat ik m'n rust zal nemen omdat ik op jaren kom, want Pietje heet ze, omdat ze genoemd is naar m'n vader, en die heette Piet. En ze wil dat ik zal uitscheien met werken omdat ik zoo erg op jaren kom, m'nheer pastoor, en al zooveel beleefd heb.
"Zoo héél anders dan we gewoon zijn," voegde Amy er bij. "Dat wil ik wel gelooven, zonder Moeder en Pietje," zuchtte Bets, en staarde met betraande oogen naar het ledige kooitje boven haar hoofd. "Hier is Moeder, kindlief, en je zult morgen een nieuw vogeltje hebben, als je 't graag wilt."
»Zie zoo, dat zal hem goed doen,» zei Bob. »Nu ben-je hier burger geworden, Pietje!» »Brrr pfff o wat nat! Brrr! Pfff!» kermde Piet, die nu zijne vrijheid terug kreeg en hulpeloos midden in de beek bleef staan. Hij durfde zich blijkbaar niet bewegen en gevoelde zich te midden van zooveel vloeistof in het geheel niet op zijn gemak. Dat duurde echter maar kort, want wij ontzagen hem niet.
Mevrouw moet eens aan Pietje zijn oudste dochter heel openhartig hebben gezegd: dat ze den toon bij haar ouders aan huis, sinds haar verblijf in Den Haag, niet best meer verdragen kon.
Ha, zé Jan, goeien dag, Pietje de Dood! Hoe gaget mê uw gezondhad? Me dunkt, ik heb ouw nog meer gezien. Staetde gij nie in de kerk van Sinte Willebors, mê het Zielenoctaaf! Ge ziet er anders maer armoyeus uit, Jan Stek! Zie, zoo 'ne koek of drij en zoo 'e' fleske zou u deugd doen. Maer wâ zeg ik? 'k Geloof waerentig dat de koeken deur uwen buik zouwe valle'! want ge draegt 'en gilé die
"Worst!..." "Vijg!!..." "Pietje de Dood!!..." brulden de kinders, den waggelenden roeier steeds dichter naderend om aan zijne fladderende hemdslippen te snokken ... vluchtend wanneer hij zich omdraaide ... En "Vijg"-roepend, grabbelden ze in den modder, wierpen met groote klodden, die uiteenspattend tegen zijn goor plunje pletsten en erop kleven bleven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek