Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
Wel nou Pietje, zei zy, weetje nou wel, dat jou Juffrouw nou in zo een slegt huis woont, en zoo waerelds gekleet gaat?
Bob vond, dat de grap nu lang genoeg geduurd had. »Ga dan maar meê, bang Pietje,» zei hij, terwijl hij lachend uit zijn bed sprong. Hij liep regelrecht naar Pieters slaapkamer, tot groote verbazing van zijn neef, die zich maar niet begrijpen kon, waar hij al dien moed vandaan haalde. »Waar is nu het spook?» vroeg hij. »Aan den muur!» klonk het benauwd uit Piets mond.
Mevrouw had het waarlijk druk met haar kroost, daar Geertje, voordat nog iemand gediend was, uitriep: "Mama! ik heb nog geen cotelettes," en dus moest gerustgesteld worden, en Pietje spoedig daarna opmerkte, dat Aernout veel grooter stuk vleesch had dan hij, en waarschijnlijk niet zou gezwegen hebben, indien niet Mama een stukje van haar eigen bord ten behoeve van Pietje had afgestaan.
Myntje en Pietje... och wat zeg ik: zoo heetten de meisjes niet meer, na 't verhuizen. Truitje was Gertrude geworden, zoo goed als 'n ongekeurde vorstin van Hessen. Myntje heette nu Mina, en wie haar pleizier woû doen, sprak de a uit als een e. Dat gaf zoo'n fransche klank, vond ze. Maar haar onnoozel gezicht stond nog precies even onbeduidend als voor de naamsverandering. En Pietje heette Petró.
Dan begon Pietje an z'n eigen toilet, smeerde dikke lagen cosmétique op z'n blonde haar, plakte 't prachtig naar achter en ging Het Volksdagblad lezen, waarop patroon geabonneerd was. De baas lette heelemaal niet op 'm. Die zat nog slaperig bij het raam met de tien centen van de twee klanten in z'n hand. Als dat strakkies maar geen standjes gaf, dat gesoes.
Kleine Kee scheen minder gestreeld. Waar was ik weer? Ja, dat is m'n godsdienst, zeg ik maar. 't Is 'n getob met die kinderen, mensch, je wéét 't niet! En ik vind, als ik ze goed opbreng... ga jy nu 'ns, Pietje, en breng Simon terecht, die knypt zeker z'n zussie weer, dat doet-i altyd als 'r volk is. Simon werd terechtgebracht.
"Daar heb jij ook wat," antwoordde Pietje, en smeet hem een steeltje toe. "Foei, Pietje!" zei Mama, en kreeg eene kleur. "'t Wordt ook al een gannefje," zei Papa glimlachend. "Geeft u ze maar van die bessen, Mevrouw!" zeî Pols; "dat is gezond voor kinderen." "Ja," zei Veervlug, "gezond en frisch.
Pietje het is een zevenjarig jongetje, dat ik u nog niet beschreef Pietje is een ongelukkig wicht, door de engelsche ziekte mishandeld, met een groot driekant hoofd, en bleek, zeer bleek! In zijne fletse oogjes schemert maar eene flauwe levensvonk. Ik weet niet recht of hij een zakdoek bij zich heeft. Maar aan zijn kleedij is smaak, noch kosten, noch tijd gespaard.
Pols luisterde met goedhartige aandacht naar al deze belangrijke mededeelingen, en daarna met belangstelling naar een nader relaas omtrent de laatste ziekte en de begrafenis van Mijntje; hij vernam ook met veel genoegen, dat alles aan zijn huis toch goed en ordelijk was toegegaan, maar dat Pietje wat zou staan te kijken, als hij daar op eens voor haar stond, hoewel zij hem al sedert veertien dagen alle uur te wachten was; en toen verzocht nicht hem, om ook eens wat van zijn reizen te vertellen, en waar hij al zoo geweest was, en of hij nu waarlijk zulke bijzonderheden gezien had, als de reizigers altijd wel willen zeggen.
Zelf mooi uit haar humeur, stormde Jo al naar de zitkamer, en vond Bets schreiend over Pietje, de kanarie, die dood in zijn kooi lag, met zijn klauwtjes uitgestrekt, alsof hij roerend smeekte om het voedsel, dat hem onthouden was en waardoor hij van gebrek had moeten omkomen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek