Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
Myntje en Pietje... och wat zeg ik: zoo heetten de meisjes niet meer, na 't verhuizen. Truitje was Gertrude geworden, zoo goed als 'n ongekeurde vorstin van Hessen. Myntje heette nu Mina, en wie haar pleizier woû doen, sprak de a uit als een e. Dat gaf zoo'n fransche klank, vond ze. Maar haar onnoozel gezicht stond nog precies even onbeduidend als voor de naamsverandering. En Pietje heette Petró.
Truitje, Myntje en Pietje, meenende te moeten ontkennen dat er iets haperde aan hare wyze van opgroeien, kraaiden nu ook mee. 't Overige gezelschap schreeuwde er van-tyd tot-tyd 'n woordje tusschen. Er kwam weer 'n boodschap van de juffrouw van achter-onder, die met de politie dreigde. De kinderen maakten gebruik van de opschudding, om hun konsigne te breken.
Ze liep weg, en de moeder kwam. Ja, die woont hier, meneer. Gaat uwee maar de trap op, na 'et eerste pertaal, en dan de trap na 'et tweede pertaal, en dan nog 'en trap, en dan is uwee-d-er, want uwe komt er vanzelf. Myntje, ga 'es eefe segge datter 'en heer is. Wie kanse segge, dat er is, meneer?
Myntje, denk 'm je deeg, en skei uit mê-kamme ze ken niet f'n d'r hare blyve, die meit, as 'r folk is... ga sitte, mens... né, niet in die hoek... 't tocht 'r so... Het tochtte in dien hoek niet meer dan in andere hoeken. Maar... vrouw Stotter was 'n "vrouw" en geen "juffrouw."
Myntje zou "opentrekken". Truitje werd belast met het "terechtbrengen" van de kinderen die er heel slecht by voeren en de gastvrouw-zelf was juist begonnen met 'n nieuwe zoölogische verhandeling die 'n ongehuichelde vrede zou herstellen onder de krygvoerende partyen, toen de deur geopend werd, en meester Pennewip zich vertoonde aan 't nog ontstemd gezelschap.
Jy hebt niks te maken met Wouter ... je kunt heengaan ... ik zeg je nu dat je heen gaat ... ik houd niet van volk aan de deur ... Om-godswil, jufvrouw! riep 't meisje, en wrong de handen. De meid is mal! Duw 'r de deur uit, Trui, en gooi die toe ... Truitje begon dit bevel uittevoeren. Myntje en Pietje maakten zich gereed haar bytestaan, maar 't moedig kind hield vol.
Als er volk is, zyn de kinderen altyd zoo lastig... wat hoor ik daar weer? Myntje, ga 'ns gauw kyken, en zeg dat ze slapen moeten. Myntje ging, en kwam terug met de tyding dat "ze wat hadden omgegooid." Algemeene strafoefening. Vinnige boodschap van de juffrouw van "achter-onder."
Pietje had de boterammen tot haar aandeel, en Myntje de bestellen, "maar ditmaal moest er wat meer boter in, omdat ze laatst zoo droog waren." 't Zou allerprettigst wezen "als nu juffrouw Laps maar niet altyd het hoogste woord voerde, want dat was nogal haar zwak."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek