United States or Slovakia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dat behoefde ook niet. Maar wanneer wij wel eens voor een wijlen poozende van den arbeid, het penseel lieten rusten en ik u onwillens verrassen moest, terwijl gij achter een heuvel verscholen neerlaagt op de bruine hei, en er in uw bijbeltje laast, met een zoo ongehuichelde vroomheid op uw goed gelaat, zeg, hebt gij dan ook misschien gebeden voor het zieleheil van uw jongen vriend, den armen verdoolde! die daarbuiten niet las in een bijbeltje en niet gelooven wilde wat gij voor eeuwige waarheid hieldt?

De laatste vier letters er van: E L I A. Dat klinkt zelfs nog mooier, vind ik. Hoe bedenkt ge het, Cesar? Zult ge het niet pleizierig vinden als uw naam de sluiting van onze geldkist wordt? Zeker, vooral omdat hij in uw hart reeds geschreven staat, antwoordde Cornelia innig en vol geestdrift. Met ongehuichelde verrukking zoende zij haar braven man dat het klapte.

Myntje zou "opentrekken". Truitje werd belast met het "terechtbrengen" van de kinderen die er heel slecht by voeren en de gastvrouw-zelf was juist begonnen met 'n nieuwe zoölogische verhandeling die 'n ongehuichelde vrede zou herstellen onder de krygvoerende partyen, toen de deur geopend werd, en meester Pennewip zich vertoonde aan 't nog ontstemd gezelschap.

Beter dan in de digtbevolkte stad, met hare meer dan honderdduizend inwoners, hadden zij op het stille Duinendaal leeren inzien, welk een zegen de priesterlijke invloed zijn kan; hoe de predikant en de pastoor der plaats, al hadden beiden hunne menschelijke zwakheden, elk in hunnen kring een middenpunt vormden, waarop eene menigte belangen uitliepen, gelijk bergpaden uitloopen op eene heirbaan; hoe die geheele kleine maatschappij, op weinige uitzonderingen na, ja ook wel bijeengehouden werd door sommige dogmatische begrippen, waarvan de eene helft de andere ophief en al wier deelen gelijkelijk iederen dag gelogenstraft werden door de ervaring, doch tevens en allermeest door ongehuichelde gevoelens, waarmede die begrippen zamengegroeid waren zonder ze te verstikken.

Javert staarde den heer Madeleine met zijn ongehuichelde oogen aan, waarin men zijn niet zeer verlicht, maar streng en zuiver geweten meende te kunnen zien, en met een kalme stem zeide hij: "Mijnheer de maire, hierin kan ik niet bewilligen." "Ik herhaal," hernam de heer Madeleine, "dat de zaak alleen mij betreft."