Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Alle mannelijke Mantelbavianen begaven zich naar den rand van de rots, knorden, bromden, brulden en sloegen woedend met de handen op den grond; aller oogen richtten zich omlaag, de geheele bende rende heen en weer; eenige bijzonder grimmige mannetjes begonnen bij den rotswand naar beneden te klauteren.
Toen de Honden kwamen aanrennen, sprongen de oude mannetjes op eens van de rotsen af in het dal, de vijanden tegemoet; in een oogwenk waren de aanvallers omgeven door een kring van Apen: deze brulden vreeselijk, sperden den met dreigende tanden gewapenden bek wijd open, sloegen grimmig met de handen op den grond, en vestigden op hunne tegenstanders zulke boosaardige, van woede fonkelende blikken, dat de gewoonlijk zoo moedige en strijdlustige dieren geheel ontsteld afdeinsden en vol angst bij ons bescherming wilden zoeken.
Geen geluid kwam meer voort uit de kelen, die zoo even gilden en brulden; nu de ziedende wraakzucht zich kon uiten in daden, had men aan kreten niet langer behoefte.
Toen ik in de kinderkamer terugkwam, was er zoo'n lawaai in de voorkamer, dat ik even naar binnen keek, en daar kroop Herr Bhaer op handen en knieën rond, met Tina op zijn rug, terwijl Kitty hem aan een springtouw voortsjorde, en Minnie de beide kleine jongens, die in van stoelen gebouwde hokken brulden en rondsprongen, met koekjes voederde. "Wij spelen menazerie," legde Kitty uit.
Toen het gezang en gevloek erger werden, klapte degene die de kapitein van het escorte scheen met zijn zweep, en bij dit sein viel een vreeselijke hagelbui van doffe, in den blinde toegebrachte stokslagen op de zeven voertuigen; velen brulden en schuimbekten, 't geen 't gejuich der toegesnelde straatjongens verdubbelde; een zwerm vliegen op deze wonden.
Zij waren dronken, zij smeekten hem grotesk, sloegen hun kleêren open en op, toonden, lonkende, naaktheden en de andere gasten lachten, bulkten, brulden. Ook Nilus lachte wel even, goedsmoeds, bedenkende, dat hij ze toch niet kòn de deur uit zetten, ter wille van de godin Rheia Kubele, die zij mede voerden.
Zij had, behalve vleugels, ook armen, lang en mager, met vogelklauwen, scherpe. En zij stond voor mij en lachte. Ga weg!! riep ik, en trok de buffels, die brulden, met de eene hand om de leidsels en cirkelde de zweep met de ander. Zij huilde een kreet en riep: Kom meê! Kom meê!! Kom meê!!!
"Want ik ben de voorvechter van mijn land." "Dank! Dank! Dank!" Daarna steeg er een enkele stem op uit het lawaai, die vroeg: "Waar is de dappere man?" Een honderd stemmen brulden het antwoord: "Hij wordt naar den oven gesleept om gekookt te worden." "Waar is de lafaard?" vroeg de enkele stem. "Hij gaat het vertellen!" brulden de honderd stemmen terug. "Hij gaat het vertellen!"
Opgewonden hoofdredacteurs en redacteuren holden wenteltrappen op en af en brulden allerlei over "wespen."
Rauw-krijschend scheurde gegil en gekerm over 't water. Er lagen er onder den voet die brulden en jammerden. Het werd eene worstling van stikkende, tierende menschen waarom het patsend sabelgeweld. Een man met 'n bloedenden houw, was gillend gevlucht op 't hooge bordes, bebette zijn wond met een doek. Het bloed liep langs 't baardhaar dat plakte om 't witte doodsangst-gelaat, gutsend met purperen schreeuw langs den neus, den snor en zachjes neertapplend op 't zwart-natte buis. Met kollende vreesoogen keken de juweliers in het gebouw. Zij drongen verschrikt achter de ruiten, wassen gelaten in 't blauw-wit licht van de gracht, aanziend het dompe rumoer, b
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek