Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 4 juni 2025


Reeds begonnen de Indiaansche toeschouwers ongeduldig te worden, en uitroepen van aansporing, ja zelfs van afkeuring, te laten hooren. De Roode Wolf daagde zijn tegenstander spottend uit om te beginnen; hij riep hem beleedigingen toe.

De vurige geest van Frithiof was eerst ongeduldig omdat zijn hoop was teleurgesteld, maar ten slotte zegevierde zijn edele natuur, en na een hartverscheurend afscheidstooneel scheepte hij zich in op de Ellida en zeilde bedroefd de haven uit, terwijl Ingeborg, door een nevel van tranen, het zeil nastaarde toen het flauwer werd en in de verte verdween.

"Ons nichtje, Renée Gerlings, is hier." "Wat? Toch niet om te blijven?" "Ja zeker. Je weet dat Albert's broer gestorven is.... Appropos, je hadt wel eens kunnen komen condoleeren." "Onzin. Albert gaf niets om hem." "Maar voor den vorm!" "Voor den vorm heb ik een kaartje gezonden. Och," vervolgde hij ietwat ongeduldig, "je weet dat Albert om mijn troostredenen niet verlegen is.... En toen?"

Zie, herkent ge hem niet? riep Aroesi zacht uit. Wie? vroeg de luitenant ongeduldig, wie dan? Sid-Abd-Allah, de geweldige, zei Aroesi op een doffen toon. Bij God, gij hebt gelijk, riep de kapitein, zie slechts, en hij overhandigde den luitenant den kijker. Mijn hemel! wat vermetel man is dat, zeide de luitenant. De ongelukkige! voegde de kapitein er bij.

Een uur later waren wij weer in den pas, waar de arme Khirgies, die in den ijzigen wind de wacht hield bij onze paarden, ongeduldig op en neer liep. Toen wij weer naar het kamp terugkeerden, vonden wij op een hoogte van 3000 M. een geweldig hertengewei. Het was rossig verbrand en verbleekt, en zeker reeds zeer lang aan de invloeden van hitte en koude blootgesteld geweest. 20 Juli.

"Mijnheer uw echtgenoot schijnt ongeduldig te worden", zeide hij om het gesprek weder aan te knoopen. "O! neen", gaf zij rustig ten antwoord, "hij is gewoon mij op te wachten als ik baad". Om de waarheid te zeggen, was mijnheer Chabre verre van bedaard.

Eerst toen de anderen er bij kwamen schepte hij moed en zeide: Neen, dit is slechts de herberg, de stad ligt verder. Is hier niet een pasgeboren kind? De omstanders zagen elkander verbaasd aan; maar sommigen antwoordden toch: Ja, ja. Breng ons bij hem, riep de Griek ongeduldig.

Maar gisteren, toen had ze zich vroolijk gevoeld en blij, vol ongeduldig verlangen naar al het ongekende genot, dat haar in de groote stad wachtte en nu och nu zou ze veel, veel liever bij grootmoeder hebben willen blijven. Zij voelde zich ook niets prettig, zoo raar beverig en zoo akelig benauwd, net of ze niet goed slikken kon. Ze wou dat tante dien brief maar nooit geschreven had!

De beer had wel gelijk, toen hij zei, dat het ijzer de menschen macht over de beren had gegeven. "Nu, wil je, of wil je niet?" vroeg de beer. De jongen schrikte uit zijn gedachten op. Daar stond hij nu over allerlei onnoodige dingen te denken, en had nog geen manier gevonden om zich te redden. "Je moet niet zoo ongeduldig wezen," zei hij.

Ik bleef den ganschen nacht bezig, en des morgens had ik de twee schetsen gereed, onderteekend met »het teeken der vier" namelijk: van Abdullah, Akbar, Mahomed en mij zelven. »Welnu, heeren; ik verveel u met mijn lang verhaal en ik begrijp dat mijn vriend Mr. Jones ongeduldig is om mij in veilige haven te brengen. Daarom zal ik het zoo kort mogelijk maken.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek