Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
»Begrepen, meester! hij is nou al half gek en als de champagne er in is zal hij als een razende zijn; maar ik heb meer tafel bediend en ik weet waar ik staan moet, geloof dat vrij. Die dolleman heeft daarbij iets in zijne oogen.... een mensch weet niet recht wat hij er aan heeft; hij commandeerde een bittertje, en ik had het hem zelf gebracht, eer ik wist wat ik deed, zal ik maar zeggen."
Nou kwammen de kunstemaokers en ik schaomde mij veur de potsen, die de smeugels maakten. Toch bint het redelieke kreaturen, veur twee werelden eschapen, zooas 't gezang zeg.
En al de anderen zeiden hetzelfde en zij waren bevoegde beoordeelaars, daar zij juist het diner geëindigd hadden, en nu, met het dessert op tafel, bij het schijnsel der lamp om den haard zaten. "Nou, 't doet me pleizier dat te hooren," zeide Scrooge's neef, "omdat ik niet veel vertrouwen stel in de kookkunst van jonge vrouwtjes. Wat zeg jij er van, Topper?"
De borsten bepropten de buigende armen en plots bol van geraas schreeuwde ze: "Doe de deksel d'r op!... Is dat me 'n pèststank... Nou dèn!... Nou dèn!"... "'k Sou niet wete wèrom", zei Jan voortpeurend, koppig.
Die ware toen één, twee, drie en vier jare oud, en 't ware de appele van me ooge, want of je die kindere nou ziet of da' je mijn ziet, is één en 't zelfde gezicht. "Toe krijgt me vrouw daar op een kwaje nacht, dat ze te veel water met azijn het gedronke, een krampkeliek, en dat mensch gaat zóó allemachies te keer, dat niemand op logement kon slape.
Hoe dat de Heere Jezus hier nu niet meer lichamelijk rondwandelt, maar hoe dat hij toch in zijn kerk gebleven is en altijd blijven zal; en hoe dat die nu hier de wereld doorgaat, en hoe dat..... ik kan het allemaal niet zoo zeggen!... hoe dat er toen ook al een Judas bij was; en de Heere Jezus dat heel goed wist en hij hem toch niet uit zijn kerk uitstootte; en hoe dat... zie je... als nou maar de ware belijders... e... begrijp je?"
't Wil 'n naakt hoekje van de kist zien. Nou praten ze zachies over de kransen, over de blommen. Allee! Hoert! De lijkwagen trekt 'n endje op. De eerste koets rolt voor. De nieuwsgierige massa duwt en dringt om de bloedverwanten te zien, te kijken wie of d'r nou 't meest huilt, wie of d'r 't bleekst is.
Bumble zijn hoofd, zonder den steek, door de deur stak en hardop zeide: »Nou, Oliver, beste jongen, kom voor de heeren.« Terwijl Mr. Bumble dit zeide, voegde hij er een boozen, dreigenden blik bij en zeide met zachte stem: »Denk aan wat ik je gezegd heb, kleine rakker!« Bij deze eenigszins tegenstrijdige toespraak keek Oliver Mr.
"Nou komt het water toch niet meer," zei Elsje, "neen hè?" "Wel nee," zei Bart, "zoo hoog niet. Wat zullen moeder en vader wel denken. Ik zal wat uit het raam hangen, dan zien ze, dat we hier zijn. Zoo'n handdoek, hè grootmoe," vroeg Bart. De oude vrouw kon niet praten, ze knikte maar. Bart trok een handdoek van de drooglijn. Er lag een stukje touw, dat deed hij in de lus.
Je bent m' er één!... Enfin!... dat komt dan morgen wel terecht! Nou eerst maar slapen!... Maar 't hoefde niet, dat Paul bij de buren ging.... Waarom? Kom, gekheid! Was hij zoo verwend? Hij zou best slapen op drie stoelen aan elkaar geschoven, in het voorvertrekje. Al pratend schoof de oude man de stoelen maar vast aan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek