Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
„Ja! je ken nog wel zien, dat ie kemiekig is, vooral als ie zoo buigt; anders is z’n gezicht eigentlijk meer mankeliekig, als je ’m zoo ziet.” „Nou!” „Zoo’n beetje verloopen ook, hé?” „Nou! ’t is een echte ouwe narigheid op sloffen; maar tusschenbeien zeit ie toch nog wel ereis ’n grappie.” „Och kom!” „Ja, als Pietersen komt.” „Wie is Pietersen?” „O! ken je dien nog niet?” „Neen!”
"Nee, ga maar niet zitte ... Je begrijpt 'r gloof 'k geen lor van!... Daarvoor kon 'k ommers de menister van justicie vééls te spéciaal ... Da' was óók 'n Franschman in die dage ... nou, en daar ha 'k netuurlijk in Parijs naast gezete op school ... in dezèlde bank!... Dat wou ie zoo graag, zie je? want die jonge was schrikkelijk hardleers ... 'n merakel zoo'n imbéciel knaapie as d
... Dat sel de vader sijn... die met z'n geplakte hare... Nietes... Wellis... Nietes... Hou nou je bek... Is 't gedaan van achteren?... Hou je poote thuis, lamstraal... Verrek nou... Langzaam sukkelt de stoet voort. Vóorop de dooie man. Achteraan de koetsen met netjes in 't zwart, met witte dassen gekleede menschen.
Toen kwame wij tussche tiene en elve op de Place de la Bastille same; ik stong naast pa en tusschen 1 en 2 hebbe ze 'm de lucht in geblaze ... Jò, wat 'n knal. Da' was vuurwerk! En 'k wou dat alle millionnairs met die rot-automobiele van de wereld d'r in hadde gezete. Want daar heb 'k toch zóó 't smoor an, dat 'k er niet van ken slape!... En 'k hing! Om kort te gaan, nou most ik op de vlucht.
"Nee, rijk hebben ze 't niet," dacht Sprotje; "die jongen van Bertels het zeker beter schoenen aan zijn voeten dan de meester.... en de pantoffels van de Juffrouw, nou, daar zal ze ook geen warme voeten in houden op de keukensteenen...." "ffff," zoog zij tusschen haar groene tandjes, als 't bovenleer van een paar meisjesschoenen drie dwarskerfjes vertoonde, die bijna al door en door gingen.
Tasio wreef zich de oogen, keek nog eens naar den hemel en mompelde: "Nou zou 't me spijten, als het insloeg." En met gebogen hoofd richtte hij zich mijmerend naar den buitenkant van 't dorp. "Zeg, komt u eerst even binnen!" riep een stem uit een venster hem in 't Spaansch toe. De filosoof hief het hoofd op en zag een man van dertig tot vijf-en-dertig jaar, die hem toelachte.
Korten tijd daarna was Oliver sterk genoeg om de vermoeienis van den tocht te doorstaan. Zoo reden hij en dokter Losberne op een ochtend uit in een rijtuigje, dat aan Mevrouw Maylie toebehoorde. Toen zij bij Chertsey Bridge kwamen, werd Oliver bleek en uitte een kreet. »Wat scheelt je jongen?« riep de dokter, driftig als gewoonlijk. »Zie je wat hoor je wat voel je wat nou?«
Nou ben ik wel geen vechtersbaas in mijn hart, althans niet op het land, maar om me zoo maar een opstopper te laten geven door den eersten den besten kwâjongen, dat en ging toch niet en daarom lichtte ik mijn' arm even op om mijn vuist op zijn ruigen krullebol te laten vallen en zeî: "Daar heb je al vast een teerpenning op het vrachtjen vooruit!"
Nou, onze Chris want Chris heet-i naar z'n grootmoeder, omdat die ook Chris heette 't is 'n eerst platje. 't Was eigenlyk m'n vrouws moeder... ook 'n brave vrouw, dat kan ik je gerust zeggen, m'nheer pastoor! 't Mensch is dood, maar anders... Jan, vier 'n scheutje tot die modderpraam voorby is. Jan de knecht vierde drie vaam van de jaaglyn.
Ik wil een school openen voor kleine jongens een goede, prettige, huiselijke school ik zal ze verzorgen, en Fritz moet ze leeren." "Nou, dát is een echt plan
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek