United States or Canada ? Vote for the TOP Country of the Week !
Onze Mine heeft 't weer erg in den rug, en Louweris sukkelt aan de fyt ... we hebben er koekdeeg op. Maar 't wil niet dóórgaan. Anders ... koekdeeg is 't beste. Voor de fyt niets beter as koekdeeg. Van snyen houd ik niet, en Louweris ook niet.
De molenaar sukkelt over den drempel van de deur de kamer binnen, legt zijn hoed en handschoenen op de tafel en gaat een paar keeren in de kamer op en neêr: waarbij hij de reet zeer strak in 't oog houdt, en zegt: "Dat is een zware gang!" "Dat zie ik," zegt de molenaarsvrouw. Fieken zat aan de tafel en naaide linnengoed.
Dan worden zijn oogen zoo goedig, zoo groot en zacht en dan sukkelt ie naar me toe en drukt zich tegen me aan, net als een trouwe hond, hè? 't Is precies, alsof ie zeggen wil: Vader, #ik# hou van je, #ik# kom je troosten #ik# weet, dat je lijdt.
Nou, ik ben d'r wel 's geweest, maar ik moet je zeggen, 't heeft me beroerd getroffen, toen ik 't hoorde. Ze schijnen bar gelukkig samen te zijn geweest. En hij schilderde haar. 't Schilderij was nog niet af.... Is zij weer beter? Beter, nee, ze sukkelt nog altijd. Ze heeft, geloof ik, niet veel besef. Misschien wordt ze wel krankzinnig. En is ze nog in Parijs?
De slaap bevangt hem; hij laat den kop hangen en zoetjes aan sukkelt zijn kin naar beneden, totdat zij met den puntigen bek in aanraking komt en een beet krijgt van het dier. Daarop volgt een luid gejank, eene snelle beweging van poedels kop en de kever vliegt weg, on terstond weder op zijn rug terecht te komen. De in de buurt zittende toeschouwers schudden inwendig van het lachen.
Zij gingen met ons naar den schouwburg, en wij hadden dolveel plezier, want Frank wijdde zich aan Flo, en Fred en ik praatten over allerlei dwaas' en vroolijks in 't verleden, het tegenwoordige en de toekomst, alsof wij elkander ons heele leven intiem gekend hadden. Zeg aan Bets, dat Frank naar haar gevraagd heeft, en dat het hem erg speet, dat zij zoo sukkelt.
... Dat sel de vader sijn... die met z'n geplakte hare... Nietes... Wellis... Nietes... Hou nou je bek... Is 't gedaan van achteren?... Hou je poote thuis, lamstraal... Verrek nou... Langzaam sukkelt de stoet voort. Vóorop de dooie man. Achteraan de koetsen met netjes in 't zwart, met witte dassen gekleede menschen.
Zijn schoenen beschermen zijn voeten niet meer, ze zijn gescheurd en versleten en bedekken nauwelijks de grove wollen sokken vol gaten. Treurig sluipt hij voort over de glibberige straat. Hij, die eens een fiere krijger was, die, trotsch en moedig een brieschenden schimmel bereed, hij sukkelt nu langzaam verder met knikkende knieën en met gebogen hoofd.
De bazin van den ellegoedwinkel maakt zijn teele eten en snijdt zijne boterhammen. Hij sukkelt zoo. Hij en sakkert noch en grommelt niet meer. 't Is daarboven heel rustig, heel droeve geworden, maar Madeleen maakt tegenwoordig leutig lawaai.... Madeleen was verlegen en boog haar hoofd, en, onder zotte haarkrullekens, werden kriekerood hare ooren. Romaan begon luidop te lachen.
Hij keert zich herhaaldelijk om, laat de rem los, want hij heeft zijne handen noodig voor zijn gebarentaal; ondertusschen sukkelt de tram met een kalm gangetje voort. Dikwijls gebeurt het dan, dat hij ongemerkt een wagen genaderd is. Een plotseling remmen doet de reizigers tegen hun overburen aanvliegen. Reken nooit op een bepaalden tijd ergens met de tram te zullen komen.