Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
En weet je nou Hans, waarom ik er toch kwam?" vraagt Ritter terwijl hij opnieuw met de hand naar het paard zoekt, dat zich niet aan zijn zijde bevindt; "omdat ik geloofd had dat Hij alles kan, en omdat ik trouw was geweest voor jou.... hé! dat spreek je niet tegen?"
Ik dacht telkens: ik ben toch niet verstoken van literair gevoel, ik kan sommige dingen toch erg mooi vinden.... En ik las Beets en Ten Kate, en zei in me zelf: "Wat heb ik daar nou toch aan!" Het sloeg niet bij me in. Nu, er waren in Amsterdam nog een paar jongelui, die ongeveer dezelfde gedachten hadden op dit punt als ik.
En nou de kerre," zei Standje. Hij sprak halfluid, alsof hij bang was om gehoord te worden, en af en toe blikte hij wantrouwig schuins om, naar de heldere vensterramen van het woonhuis toe. De kar werd stil op zij geduwd.
'k Ben straks vóórdat ik hier kwam gevallen; en...." "En toen zoo'n schandoal hier in huus!! Kom mee, kom mee dokter. Loopen dát zu'j niet. Wat schêlt 't mien! 'k Zal oe voaren tot bij stad. Ze zullen mien nou niet missen of zuuken. 'k Zet Kwiebes den ezel veur 't kerreken op veeren. Kom moar mee noar 't stal. Ze zouwen oe kapot moaken hier! Kom gauw moar; kom mee!"
En onze Chris zei want hy is 'n platje "wel, vader, waarom noemen je de menschen haarlemmer-schipper? Nou, ik begreep terstond dat er wat achter stak, maar waar 't 'm zat kon ik niet raden, want geleerd ben ik, om 't zoo 'reis ronduit te zeggen, niet. Maar ik versta m'n werk als de beste...
Teunis grinnikte: "Zeg, Deine, a'j mien nou is gleuven wou, da'k oe nóg lief heb.... zeg, Deine.... hê! hê! hê!.... Ge bint toch veur Paul as 'en moeder... hê! hê! hê....! En Deine, bin'k zien voader dan niet?
Tromp aan! Komt, kinderen, nou naar huis!" "Langzaam gaat zeker, grootvader! Niet te wild! Je zal er wel komen!" zegt de vrouw. "Ja, Jaantje, kind, ik heb mijne tanden overleefd, hoor! Maar, dat is niemendal! Een mensch moet toch eens oud worden en...." "Stil, grootvader, niet zulke praat! Je kan nog lang genoeg leven.
Ze zouden voor een of twee dagen in een restaurant eten tot de boel klaar was. "'k Ben blij dat we zoover op orde zijn." "Ik ook." "Als jij nou het zeil spijkert en de gordijnen ophangt, als we thuiskomen, staan we morgen niet in zoo'n rommel op." "Goed, Pop." Tegen acht uur kwamen ze terug, vroolijk en lachend. Hen was zoo mal geweest om een flesch wijn te bestellen.
"Vervolges heb ik me persoonlijk alleen vervoegd in ons kosthuis sluipenderwijs langs-achter die tuin, waar ik snikkend an die kostjuffrouw vroeg: "Mevrouw, ik bid u uit de Netuur of u mijn wil bescherme?" "As 't me man goed is ...", zeit zij. "Uws man zal voor mijn geen oogeblik van ze vrijheid motte misse". Waarop die man miek: "Meheer, meheer, wat heb je nou uitgevoerd?"
Nou, hoor!.... Die gaat dadelijk mee!" "Met jou?" vroeg Bernard, spottend. "Waarom niet?.... Dacht je soms liever met jou?" "Misschien wel," zei Bernard. "Zie je nou wel, dat je verkikkerd bent," plaagde André weer. "Maar je moet je haasten, hoor! Ze heeft me onder 't dansen heel wat vriendelijke oogjes gegeven en bij de grand' chaine telkens een allerhartelijkst handdrukje...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek