Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
»Zoo; ik weet het ook niet zeker. En toch je gezicht komt me zoo bekend voor," zei Kees. En toen vervolgde hij: »Ik zal er eens over nadenken. Kom vanmiddag nog maar eens praten. Ik moet nu weg. Goeden dag." »Goeden dag, heer," zei de Maleier onderdanig. Hij keek Kees nog een oogenblik na. Een valsch lachje gleed over zijn gezicht; toen verdween hij in één der lawangs.
Als een schuldige stond Anna blozend ter zijde. Maar toen ze opkeek, zag ze Willem vriendschappelijk en met een lachje wenken. De jongens hoonden samen 't pinksterliedje na. Maar de meisjes stieten elkander aan en ginnegapten: "Die An' van Jansen!.... De pastoor moest 't maar eens weten!".... "Was 't dan nog maar in Brabant ergens! Maar nu zóó hoog boven de Maas in Holland!...."
Ze verlichten niet alleen, wanneer gij ze aansteekt, de ruimte waar gij u bevindt, maar ze doen u alle dingen en menschen zien, zooals ze zijn; niet zooals ze schijnen. De prins stak met een mat lachje het pakje zwavelstokken bij zich, en vervolgde zijn tocht. Weldra kwam hij nu aan een breede straat, waar helder verlichte winkels als vriendelijke oogen blonken.
De overeenkomst kwam tot stand en de vreemde nam met een triomfantelijk lachje afscheid, terwijl de waardige heeren met een beklemd hart op de beloofde som wachtten. Zij kwam nog denzelfden dag, onvervalscht en goed van gehalte en er heerschte groote vreugde in den hoogen Raad van de stad Aken. Wederom werkten de metselaars en timmerlieden aan den Dom te Aken.
»Ik ben een Maleier, heer, en ik verkoop aan de Dajaks amuletten om hen onkwetsbaar te maken." Kees lachte. »Maken ze werkelijk onkwetsbaar?" vroeg hij. »Ik weet het niet, heer," zei de Maleier met een sluw lachje. »Maar de Dajaks gelooven het en betalen er veel voor," vervolgde hij. »Ik geloof, dat jij een slimme vogel bent, Amat; je klopt die arme Dajaks het geld uit den gordel."
Het was een zware, gespierde man, die op een troonachtigen zetel was gezeten, terwijl naast hem tegen een boom de staats-lans was neergezet. De spreker kroop op handen en voeten naar hem toe en meldde ons aan; we traden naar voren en schudden hem de hand, waarvoor we met een vriendelijk lachje bedankt werden.
Hij placht te zeggen, terwijl hij zich, als naar gewoonte, achterover neerlegde in zijn zetel: "De hoop duurt langer dan de liefde. Hoe zonderling! Maar waarom ook houden wij ons aan éene vrouw?" Hij zei het oolijk, met een lachje, alsof hij een luchtig fantazietje verkocht.
Hij voelde de groote beteekenis van dat lachje en het sloeg op zijne borst in verstaanbare klanken: Het wordt de eenzaamheid .... de algeheele eenzaamheid. Met Francine verloor ze weer wat, en daardoor kwam het scherper op, dat ze reeds zoo heel veel, haast alles .... alles verloren had. Mijnheer du Bessy verheugde zich in Francine. Hij zag er alleen het uitzicht van, en het uitzicht was heerlijk.
Ze lagen er zoo stil en vredig, de dooden, als rustten zij uit van den vreeselijken strijd om het leven welken de meesten hunner gestreden hadden, als vergaten zij in een weldadigen slaap alle doorgestane ellende. Om meer dan éen in den dood verstarde lip was een lachje bewaard gebleven, of een trek van vrede en berusting.
"Ik heb nooit 'n straat als de Breestraat gezien.... Dat is nu zoo iets, waar je altijd heelemaal in 't midden moet loopen, met al die groote huizen aan twee kanten ver van je af.... dat geeft zoo'n koninklijk gevoel." De blonde jongen naast haar Leeden geloofde ze, dat Han zei lachte met 'n kort, nerveus lachje.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek