Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Alleen toen de jonge negerin, die dadelijk besefte wat er omging, mij met een minachtend lachje en een ophaling der schouders den rug toekeerde, werd het den koning min of meer duidelijk wat ik gezegd had, en gaf hij mij dit ontzettend wederantwoord, dat ik hier zoo decent mogelijk vertaal. Welnu, als ge niet verlangt op de gewone manier haar de uwe te maken, eet ze dan op.
Ja, dat wist hij op dit oogenblik niet te zeggen, en reeds boog zich bij het schommelende licht der lantaarn een bekoorlijk hoofd uit den wagen; de kleine pelsmuts zat eenigszins scheef op de zware, bruine vlechten; het fijne gezicht was nog rood van het weenen, toch lag er een zacht beschaamd lachje om den bloeienden mond, dat twee bekoorlijke kuiltjes nog dieper groefde; de oogen echter staarden, als om antwoord smeekend, in de zijne en deden hem getroffen achteruit wijken.
Aan een zodenbank gekomen, nam zij plaats, en staarde met bekretene oogen voor zich neder. Weldra trof een zeer bekende stem hare ooren. "Alweer in tranen liefste Gonne?" riep Van Bergen zijne pleegdochter toe: "ik had zoo innig gehoopt een vroolijk lachje als welkomst te zullen ontvangen. Hier, Burgman, neem mij Wakker eens mede: het goede dier is doornat en verlangt naar een welgevulde ruif."
"Ik heb niets te zeggen," antwoordde zij, terwijl zij ter nauwernood een lachje kon onderdrukken, en liet er dadelijk op volgen: "En het is nu waarlijk hoog tijd om te gaan slapen." Alexei Alexandrowitsch zuchtte diep en begaf zich, zonder verder nog een enkel woord te verliezen, naar het slaapvertrek. Toen Anna ook in de slaapkamer kwam, lag hij reeds in zijn bed.
Het meisje zag hem aan, en lachte met een ernstig lachje, toen hij háár aanzag. Dank je, kleine prinses, zei hij, zijn hand naar haar uitstrekkende. Toen vlijde het blonde meisje heel zacht het hoofd tegen zijn schouder, en weer zaten beiden onbeweeglijk stil, en dachten ieder hun eigen gedachten.
Ze wist nu zeker dat Justa op den loer was uitgegaan, en het krenkte haar diep. Ze vroeg met een klein lachje: Heeft Justa mij op de bane niet ontmoet? Ameye had haar langs omwegen naar huis gebracht en ze giechelde spottend bij de gedachte dat ze aldus Justa ontloopen was. Ursule zei niets meer en tuurde naar 't vuur.
Zij wist zich los te maken van het gesprek met den generaal, die het zijne roeping scheen te vinden haar bezig te houden, en zij wendde zich, zij het eerste, tot Quaerts. En leert u Jules tegenwoordig paard rijden? vroeg zij, met een glimlach. Hij zag haar aan, blijkbaar een beetje verwonderd om haar stem en lachje, beiden voor hem nieuw. Hij antwoordde niet veel.
Als er overigens van minder dan tienduizend sprake is, dan rekent hij dit niet eens," voegde zij er bij met een vroolijk, slim lachje, waarmee vrouwen dikwijls van verborgen, zoo zij meenen, door hen ontdekte deugden van een bemind man spreken. "Zie dat groote gebouw maar eens, dat is het nieuwe ziekenhuis; ik geloof, dat het meer dan honderdduizend roebel zal kosten; dat is nu zijn trots!
Mijnheer Verhagen ziet hem met een heel klein, bijna onmerkbaar lachje om de lippen aan, terwijl hij antwoordt: "Mag ik u wel zeer bedanken voor de gegeven inlichtingen, mijnheer Strijkman? Ik ben u verplicht voor de moeite, om hier te komen, maar ik mag nu niet langer uw tijd in beslag nemen. Cornelis, wil je mijnheer even uitlaten!"
"Hebt gij het niet geraden?" vroeg Lewin en wendde zijn bezielden blik niet van Stipan af. "Ik heb het misschien wel geraden, maar kan daar toch niet over beginnen te spreken. Daaraan kun je wel bemerken, of ik het mis heb of niet," zeide deze, Lewin met een fijn lachje fixeerend. "En wat denkt ge daar wel van?" vroeg Lewin met een lichte trilling in zijn stem. "Ziet ge er licht in?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek