Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Burgman bleef tot aan zijn dood pluimgraaf op den Oldenburgh, en door hem is de belangrijke kunst uitgevonden, om in zeven dagen tijds, de schraalste haantjes of kippen tot de vetste tafelsieraden op te kweeken; wij gelooven evenwel dat deze edele kunst met den goeden Burgman is verloren gegaan.
Met van blijdschap vonkelende oogen had hij zelf den zwakken Adel binnen de muren zijner woning gedragen, en zijne dienstbaren en huisgenooten doen bijeenroepen, ten einde hun de reden zijner grenzenlooze vreugde en dankbaarheid kenbaar te maken. Met den ouden Burgman aan het hoofd, trad dan ook weldra de kleine schaar de ridderzaal binnen.
"Ja!" zeide Adelgonde, licht blozende: "hij moet dien persoonlijk aan den jongen graaf Spinola overhandigen." Anne nam den brief aan, verborg dien in haar keursje, en weldra verscheen Burgman, om op de ziekenkamer de tafel voor het middagmaal in gereedheid te brengen.
"Er zijn geene paarden meer op stal, uw genade!" antwoordde Jozef, toen Van Bergen zijn bevel gegeven had: "Hoewel Wakker reeds doodaf was, zoo heeft Burgman hem toch nog meegenomen. Elbert heeft Pretty, en Ras wordt door Rudolf bereden." Van Rodenberg schepte weder adem. "O," hernam Van Bergen, zich tot den jonker wendende: "gij zult mij uw paard wel voor een uur willen afstaan!
Nou stil maar, je zult goede dagen hebben; daar, zwartje! daar heb je een kameraad!" en de tweede gevangene gleed bij de eerste in de overdekte mand. "Maar Burgman," ving Esser aan, die de vroege wandeling niet had ondernomen om den ouden dienaar in het haantjesvangen behulpzaam te zijn: "ik moet den graaf spreken. Is zijn genade al bij de hand?
Aan een zodenbank gekomen, nam zij plaats, en staarde met bekretene oogen voor zich neder. Weldra trof een zeer bekende stem hare ooren. "Alweer in tranen liefste Gonne?" riep Van Bergen zijne pleegdochter toe: "ik had zoo innig gehoopt een vroolijk lachje als welkomst te zullen ontvangen. Hier, Burgman, neem mij Wakker eens mede: het goede dier is doornat en verlangt naar een welgevulde ruif."
Esser trad met den hoed in de hand op Adelgonde toe, terwijl de gekrenkte Burgman met een langzaam vleiend: "Kip! kip! kip!" zijn derde slachtoffer zocht meester te worden, dat hij ook weldra bij de anderen in de mand liet glijden, om ze vervolgens naar de mestkooi te brengen.
"Ja, indien gij den graaf moet spreken dan hadt gij maar vroeger moeten opstaan," antwoordde Burgman verstoord, dewijl Esser het haantjesvangen "zijn tijd te verbeuzelen" had genoemd: "De graaf is reeds lang vertrokken, maar indien gij zoo iets belangrijks hebt mee te deelen, daar komt de freule, die u misschien te woord zal willen staan."
De oude Burgman was juist bezig de verspreide fazanten, kalkoenen en kippen, met zijn: "Tuk tuk tuk!" tot hun ontbijt bijeen te roepen, terwijl hij tevens naar het geschikte oogenblik zocht om zich van de drie bonte haantjes meester te maken, die bestemd waren hun laatste levensdagen in overdaad door te brengen.
Kip ik heb je!" riep Burgman, terwijl hij het kakelend diertje dat, voor Essers opgeheven stok verschrikt, zijn waar verderf was te gemoet gesneld, in een overdekte mand plaatste: "Ziezoo; gij komt alsof gij geroepen waart. Hoe gaat het in 't duin? Proe! proe! die grijze is een vlugge rakkert. Houdt tegen! houdt tegen! Mis baas! je dacht me te ontsnappen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek