Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Maar 't kan me nie meer schele ook en 'k wor d'r onverschillig over. "Daar had je Dr. X, christelijk afschaffer en vegetariër. Bel 'k ook an de deur. Roept de meid: "mevrouw, kom nou toch 's kijke, daar staat dat en dat op die man z'n kist." Geeft de mevrouw mijn receptie in die gehoorzaal, en vraagt mijn wat dat beteekende.
't Is daar stilder en as je over je koekoek kan kijke hoor je de zee, en 't is er beter van verdienste. Me nummer van cel was B 154, waar 'k zevehonderd dertig dage deurbracht na aftrek van me prevetieve; 't benne vier en twintig maande ... en honderd vier weke ...
Nou werd ze weer wa-beter... 't Was toch wel gezellig zoo... dat ware nou allemaal dokters... die kwamme leere van den profester die alles wist... nou maar die bleeke zag d'r ook niet voordeelig uit... Wat had die zwarte bij 't raam 'n neus... 't leek wel niks... mot zoo'n groote man nog leere... nou breek me klomp... most ze nog lang blijve... Ze kreeg zoo'n slaap... Kemiek as je zoo lui lag... moeder had net de wasch vandaag... en morgen dat groote kantoor op de Heeregracht... wat brandde die kachel... daar kreeg je 't benauwd van... Was 't nou weer om te stoke?... Slape zou ze toch maar niet... as je slape ging sneje ze je ope om je van binnen te kijke... zoo as met Toos d'r been...
De eene hand sloeg om den deurpost, vingerknekels om 't molmende hout. "Zit je daar, Saartje?", vroeg ze. "Ja tante." "Pas je op Moosie?"... "Ja tante." "Wie is 'r nog meer?"... "Jan-van-hiernaast en Meijer." "O zoo... O zoo... Ken jij op de klok kijke, Meijer?" "Ja jeffrouw", zei Meijer, beknikkend de blinde oogen der vrouw. "Enne hóe laat is 't dan?", vroeg ze, kleintjes lachend.
En nu kwam Go los met 'n grappig verhaal over 'n scène met de juffrouw, die geen ons boter en geen half ons vleesch tegelijk wilde halen. "We zijn nétte menschen, en voor ons zelf zouë we 't ook niet doen. Ze kijke je er in de winkel op an, en noeme je "halve-onze-juffrouw." 'n Half ons ham of rookvleesch; dat plááts ik nog... maar leverworst, of cornét-bief..."
"Je verbrandt niet", hel-antwoordde Jan: "ze hale je met ladders 'r uit.... enne dan mag-ie blijve kijke as je in 't huis woont"... "'k Wou dat 't zòo gebeurde", zei Meijer, kijkend de muren langs naar d'opperste ramen, die zwakjes zon-zilverden. "Over dag is geen aarigheid", hoofdschudde Jan. "Waarom niet?" "Dan zie je alleen rook." "Zie je overdag geen vlamme?" "Née hoor.
O, wat had ze daar gruwelijk spijt van! Hoe kwam ze't te zeggen ... ze wist het niet ... Laa's kijke.... O ja! toen.... Meneer-keek zoo plaag'rig. Eerst al, met dat geplaag om 'er boordje.... Toen, net of dat heel wat was, dat zij iemand kende in Amerika.... Ja, daarom had ze gezeid, "van 'en kennis." Net zoo ommers as et was.... Maar ze zag dat Meneer et raar von.
Van Middelnesse bedankt: hij bedankt wezenlijk; heusch, hij vindt het allerliest, maar hij drinkt nooit iets, nooit! "Dan zou'k oe man niet wezen," zegt de Betuwnaar; "we hebben hier af en toe 'en drupke van noode; uwe mot niet noar mien kijke: ik neem 't altijd tien minuten véur 't êten, en wellui voor ons, we hebben 't êten al achter de knoopen."
Maar de natuur, die anbid ik, en as 't dondert en bliksemt ga ik 't liefst over me koekoek hange om uit te kijke ... Hoe vin je nou die rol, da 'k allemaal an me zwager had geschreve?" "... zijt ge het einde nabij, en hebt ge u met God verzoend, ik hoop en wensch dat ge ditmaal de waarheid schrijft, en nu zoudt ge u ook met ons willen verzoenen, ik weet niet wat ge daarmee bedoelt of zeggen wil.
Ajje d'r nou bij gaat zitte, za'k ze je nog's voorleze, omdat jij toch 'n ami intime van me bent... Mot je hoore, en maar nie' na me kijke, a'k altemet van inwendige ontroeringe weer nie' verder kan komme ..." Tot de onverwachte wending weer kwam, op mijn meewarigheid: "Wel christeneziele, wa' bè jij toch 'n slome kadet, da' je die inzichte van mijn nooit wil begrijpe.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek