United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !


"'n Halve bus sardines, pa, en de broodjes en de leverworst de kouwe kip hou je niet goed".... "Als je nou denkt," begon mevrouw onbekookt te ruziën: "dat 'k zoo volslagen gek zal zijn, om hier 'n páár dagen te blijven".... "Ik dwing je niet," zei Pieter gemoedelijk. Je kan geen ijzer met handen breken, noch van torens omlaag stappen. "Pa, is 't u heusch ernst dat 't zóo lang kan duren?"

Ach, verlof,... wat waart gij heerlijk... Kalverstraat en Haantjesbier... Rolmops, kaas en vette lappen... Mengelberg en 't stadsvertier... Riemsdijk-drama's, Schinkelhaven... Artis, leverworst en ham... Atax-rijden, schoone hemden... de verbouwing aan den Dam...

"Ik geloof, dat ze mij voor je kinderjuffrouw aanzien," zei Go spijtig, die Riekje op den arm had genomen, omdat ze moe werd; en met haar klein hoedje en kort trotteurtje er wezenlijk niets "mevrouwig" uitzag. "Kom, nu moeten we nog vleesch hebben; waar houën jullie veel van? Rookvleesch?" vroeg Else. "'t Is voor op de boterham," legde Go nader uit, "hou-je van leverworst?"

Van koperen gewichten, zaliger nagedachtenis, als ze onsjes boterhammenworst en zure zult sneed, met 'n dun schijfje toe voor 't overwicht, begreep ze grondig den Schijn en het Wezen. Maar z'n wijs gepraat over soortelijk gewicht, om 'r duidelijk te maken hoe de lijfszwaarte, 't bierbuikje eens menschen zich tot lucht verhielden, bleef haar eene beklemming der Rede. Een ons gekruide leverworst zoo als Pièt gekruide worst maakte, dee nièmand 't meer! was 'n òns en 'n ons brood was grooter van omvang en 'n ons bedveeren wèer grooter: dat lei allemaal voor de hand, daar hoefde je je geen hoofdpijn over te denken. Hoe hij wist te vertellen dan goud 'n soortelijk gewicht van negentien komma drie, koper een van acht komma negen, aluminium een van twee komma vijf en zestig had, nee daar zat je scha

En nu kwam Go los met 'n grappig verhaal over 'n scène met de juffrouw, die geen ons boter en geen half ons vleesch tegelijk wilde halen. "We zijn nétte menschen, en voor ons zelf zouë we 't ook niet doen. Ze kijke je er in de winkel op an, en noeme je "halve-onze-juffrouw." 'n Half ons ham of rookvleesch; dat plááts ik nog... maar leverworst, of cornét-bief..."

Ze kwam op het idee, dat haar vader verbaasde, om hem, ter gelegenheid van dit hun gewone koffidrinken, op iets extraas te trakteeren van haar eigen geld. Zij zeî het hem; zij sprak van een blikje sardines, een leverworst, een ommelet, een biefstukje, dat Jans even kon halen bij den slager op den hoek van den steeg, enfin, wat hij maar woû. De vader begreep er niets van. Hoe kwam 't in haar op?

An z'n stuurrad bungelde 'n pakje door mevrouw en Amélie bereid 'n halve kouwe kip, 'n bus sardines, wat gesmeerde broodjes en 'n stuk leverworst. Amélie had 'n flesch wijn an 'r ballast-haak. Als de tocht wat langer duurde, zouen ze ergens rusten en nachtlijk picnicken. Je kreeg 'n geweldigen eetlust van dat peddelen in de ozon-rijkste lucht. Mevrouw had 'n acetyleen-lantaarn meegenomen.