Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
An z'n stuurrad bungelde 'n pakje door mevrouw en Amélie bereid 'n halve kouwe kip, 'n bus sardines, wat gesmeerde broodjes en 'n stuk leverworst. Amélie had 'n flesch wijn an 'r ballast-haak. Als de tocht wat langer duurde, zouen ze ergens rusten en nachtlijk picnicken. Je kreeg 'n geweldigen eetlust van dat peddelen in de ozon-rijkste lucht. Mevrouw had 'n acetyleen-lantaarn meegenomen.
't beest toch buitenshuis." Fluks boog de man zich op den grond, Of hij de snoode muis ook vond, Sloeg woedend om zich, keer op keer; Maar zie, de muis ontsnapte weêr, En zuchtend klaagde 't echtlijk paar: "Wij vangen 't dier nog in geen jaar; Wat ons nog overkomen zal Bij zulk een schrikklijk ongeval?" Wat nu gedaan in 't nachtlijk uur?
Dreigend rees de kloostertoren als een donkre geest omhoog Maar te midden van een vuurgloed, barstende uit gewelf en boog: Vuurgloed, die het nachtlijk donker van den zwarten hemel joeg, Die heel d' omtrek op deed waken, en het hart met siddring sloeg. Raadloos woelt de ontzette menigt, waar geen redding mooglijk was... En de burcht gaat op in vlammen; en het klooster zinkt in asch.
Toen hingen die lokken mij over de vingers gebogen, Zoo smijdig en slank als de slangen. Als trossen goû-regen, in slingers gebogen, Als stralen der zon, door mijn vingers gevlogen, Of tusschen de twijgen gevangen. Een glimlach schemert op dat lief gelaat, Gelijk een manestraal op ’t afgedreven wolkje, Dat drijft in ’t nachtlijk zilver van den trans: Het is, of ál de lucht melodisch wordt.
En ijlen zal de sombre jacht Tot tijd volend is in zijn duur, Des daags in holle aardeschacht, Komt zij er uit in 't nachtlijk uur, Dit zijn de horen, hond en paard Die 's avonds soms verneemt de boer, Dan slaat hij 't kruis, door vrees vervaard, Als hij bemerkt het wild rumoer.
U dank ik naam, En elke daad van roem en faam: Ontsluit de poort, 't is laat, 't is guur, De nevel valt in 't nachtlijk uur, Mijn lijf door Syrië's zon verbrand, Weerstaat geen kou van 't Noorderland; Ik breng u roem, verzacht uw zin, Verblijd mijn hart door wedermin.
Toen... over de akkers, legde zich de vrede Van 't nachtlijk duister aâmloos heen, 't Naglanzen van den dag verdween, En langzaam gingen onze schreden Terug naar de bevolkte stad, En... 't werd mij onder 't huiswaarts treden, Of 'k, met het uur dat was vergleden Iets eindloos liefs verloren had. Aan Lena Hansen.
't Is liefdes uur. Blijft gij nooit éen blanken uchtend, Leeuwrik, zingen hier beneên, Die uw nachtlijk nest ontvluchtend Door de zilvren neevlen heen Vleuglings vindt de gouden wegen Waar uw aadmen juichen wordt, Tot uw zang in vuren regen Naar de koele vore stort; Zingt gij nooit de roode smarten Van den duistren aardenacht, Wordt het bloeden onzer harten Wel gestelpt, maar nooit verklacht?...
Eens waren de hongerige Uren honden, Die jaagden den dag als een bloedend dier, En hij hinkte en struikelde, vol van wonden, Door van 't eenzame jaar het nachtlijk revier. Maar thans o! weeft de mystische maten Van dans en muziek en gestalten van schijn! Laat de Uren met geesten van macht en behagen Als de wolken en 't zonlicht, vereenigd zijn. Vereenigd zijn.
De kleine slimme Lichtalven en de booze, zwarte Nikkers nemen aan der menschen handelingen geen deel meer en voeren geen guitenstreken meer uit, maar in de lucht, in de planten, in de waterpoelen en de dwaallichten hebben zij zich teruggetrokken. Vast blijven de, vonken van Muspelheim nu aan het nachtlijk hemelgewelf staan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek