United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Om de jonge losbollen en de oude wellustelingen van beiderlei geslacht en hun kreaturen kostelijk te voeden, rijk te kleeden, zacht te bedden, te vermaken en te verstrooien, om hen her- en derwaarts te voeren van de stad naar het land, van het land naar de stad, steeds ontvluchtend de hen steeds najagende verveling, om hen te bedienen, hun wenschen te voorkomen, hun werkelijke of ingebeelde behoeften te vervullen om de dorre wildernis hunner zielen te bedekken met het klatergoud, en de stank van ontbinding die uit hun levens opstijgt te verjagen met de zoetelijke geuren eener veile kunst daarvoor weeft en borduurt, holt en rent, dicht en schildert, danst, akteert en prostitueert zich een heel leger van menschelijke wezens.
Zóó worde uw beeld een voor-beeld den vervaarden, Die, ziende, deinzen voor huns levens graf: De blinde Dichter, gaand de treden af Met kalm gelaat, waarlangs het zonlicht klaarde ... Als in de stemm'ge stad het herfst-tij weeft Zijn gouden waas over de oude grachten En onder 't gulden loof een stemming zweeft van sterven in deze oude en gouden prachten,
Wij hoorden de luit van de Hoop, zoo zoet En de stem van de Liefde in ons droomen zingen, Wij voelden den staf van de Macht, en springen Als de golven springen in morgengloed. Weeft den dans op den vloer van den wind, Klieve ons gezang 't zwijgend licht van de lucht, Betoovert den dag, die ontvliedt te gezwind, Om vóor 't hol van den nacht te beteuglen zijn vlucht.
In dit dorp doen de vrouwen als in vele andere in deze streek nog aan allerlei industrieën en op zeer primitieve manier, zoodat het blijkt dat men er nog niets moet hebben van onze moderne machines. Overal ziet men kleine ovens, waarin elk gezin zelf zijn brood bakt, terwijl men voor eigen houtskool zorgt als brandstof en zelf zijn linnen spint en weeft.
Overal groote degelijke vormen: de koepel, de breede muren, de in juist evenwicht gehouden verdiepingen, de stevige grondslag van het ronde of vierkante gebouw; maar deze aan de antieke wereld ontleende vormen, zij overkleeden ze, als een oude boomstam waarover zich een sluier van jeugdig groen weeft, met de scheppingen van hun eigen vernuft, een reeks van smaakvolle zuiltjes en bogen; en te vergeefs zoekt ge naar woorden, om de oorspronkelijkheid, de bekoring van deze herboren architektuur naar waarde te prijzen."
Nu gaat de larve aan het werk; eerst spint zij zich een zijden kleedje, voordat zij haar langen slaap als pop begint, en dan werpt zij voor het laatst haar huid af. Bij de werkbij omsluit dat fijn bewerkt gewaad haar heele lichaam als een gesloten cocon. Maar de koninginlarve weeft zich maar een schamel jakje, dat alleen haar hoofd en borststuk bedekt, en het geheele ondergedeelte vrij laat.
"Heer, om niet op de vele vragen te moeten antwoorden, die de gerechtigheid iedereen voorlegt," antwoordde de vreemde. "Wat is uw beroep?" "Ik ben wever." "Wat weeft gij?" "Lanspunten, met uwer genades permissie." "Ei, ei, ge lijkt mij een rare snaak toe; ge wilt u er zeker met een grap afmaken," zeide Sancho. "Maar 't is goed. Zeg, waarheen waart ge nu op weg?"
Eens waren de hongerige Uren honden, Die jaagden den dag als een bloedend dier, En hij hinkte en struikelde, vol van wonden, Door van 't eenzame jaar het nachtlijk revier. Maar thans o! weeft de mystische maten Van dans en muziek en gestalten van schijn! Laat de Uren met geesten van macht en behagen Als de wolken en 't zonlicht, vereenigd zijn. Vereenigd zijn.
Voor een deel is 't waar: De mensch weeft eigen toekomst, maar verborgen hand, Schiet somtijds vreemde draden door het weefsel, En knoopt aan gulden draad een zwarten vast, Of, aan een zwarten, omgekeerd een gulden."
Het dekzel is gewoonlyk veel hooger en breeder, dan de mand zelve; het gaat over de geheele mand heen, en maakt dezelve op die wyze nog sterker: de bodem rust op twee stukken hout, kruislings gelegd. De hangmatten zyn geweven; het geen veel moeite en tyd vordert; want men moet elke draad, één voor één, in de scheering steeken, byna op dezelfde manier, waar op men koussen weeft.
Woord Van De Dag