Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Wat wil dat bewegen bij u beduiden? De donna lachend en in vroolijke stemming, daar zij een schelmsche vrouw was en ze zeker reden had om te lachen, hernam: Waarom weet gij niet, wat ik wil zeggen? Ik heb het al duizend keer van u gehoord: Wie 's avonds niet eet, woelt den ganschen nacht.
Zij zelve heeft zachte handen en haar oogen schreien gemakkelijk; doch haar vingers spelen gaarne met den forschen nek, en, een vroolijk kind gelijk, woelt ze dartel in den ruigen baard. Emma van Haarlem wist wel, dat men haar man verafschuwde, en ook wist zij, dat het met reden was. Het volk moest het onduldbare dulden, en hij ging het vertredend en vertrappend voorbij.
Zie den aardkloot wentelen, De vader-continenten bijeengegroept ter zij, De continenten van heden en toekomst, Noord en Zuid, en de landengte daar tusschen. Zie, onafzienbre ongebaande landen, En steeds gewijzigd, als in een droom gezien, woelt daar het leven, Ontelbre menigten trekken over hen voort.
En dan, wanneer de eerste reine uiting van het berouwhebbend gemoed voorbijgegaan, en vurige kussen van den echtgenoot het verbond van trouw hebben vernieuwd en bezegeld, dan.... helaas! dan komt de vijand die vanbinnen woelt zich weer met het zoetste lachje aan den gelukkigen echtvriend vertoonen.
Al het kwade, dat er woelt in het menschelijke hart moest, dunkt mij, verdwijnen bij de aanraking met de natuur deze rechtstreeksche uitdrukking van het schoone en goede. Wij zaten reeds meer dan twee uur te paard. Ik voelde een lichte huivering van kou en de slaap beving mij.
Gevogelte, en gewas, en wat de nooddruft eischt, Ter liefde van 't gewin, daer 't al om draeft, en reist, En vlet, en vaert, en woelt: terwijl de burgeryen Van d' eene aen d'andere weeck, bij deze merckt gedyen, En kelder en schappra, met opgepropten schoot, Bezorgen als de mier haer hol, voor hongersnoot. Vondel. Inwyding van 't Stadhuis.
De een is met 't harnas zwaar gezonken in den grond, De een houdt zich aan de koets, of aan de wielen rond, En de ander al verbaasd, om boven 't water wakker Nog 't hoofd te houden op, grijpt zijnen naasten makker, En zinken beidegaêr; de zee, die altijd woelt, Wat nog te boven drijft voorts in den afgrond spoelt.
Er is licht en zonneschijn en zondagslucht ... en vroolijke stralende menschengezichten. Daarom ben ik bang om hier bij jou thuis te blijven. MEVR. ALVING. Bang? Waarom ben je bang hier bij mij? OSWALD. Ik ben bang dat alles wat er in mij woelt hier tot iets leelijks ontaarden zal. Geloof je dat dat gebeuren zou? OSWALD. Ik weet het heel zeker.
Ontbiedt hy voor zijn sponde een trits van Hemaths Grooten: "Gy, die in 't olmenbosch het bloedig schouwspel zaagt Der slachting, die ons hart met dieper smart beklaagt Dan 't immer vreugde smaakt om zege of welkomzangen! Gy weet het, welk een schok mijn boezem moest ontfangen. Gy zaagt mijn siddren toen voor dit ons Vaderland, En de onrust woelt my nog door 't kloppende ingewand.
Een nieuwe wereld zoo zal hij het weldra in een Gedenkrede zeggen gaat voor hem open, en blijft voortbestaan naast de wereld die woelt om hem henen. Door Shakespeares voorbeeld voelt hij zijn scheppingskracht van alle opgelegde mooidoenerij bevrijd en nu pas durft hij "springen". Natuur, natuur! niets zoo natuurlijk als Williams menschen! wil hij verkondigen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek