Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Mijnheer Bhaer's hartelijkheid evenwel was oprecht zoowel als doeltreffend, want eerlijkheid duurt het langst, zoowel in liefdes- als in rechtszaken. Hij was een van die menschen, die zich dadelijk thuis gevoelen met kinderen, en zag er op zijn best uit, wanneer de kleine gezichtjes een aardig contrast vormden met zijn mannelijke trekken.
Neen, zij waren daar alleen met hun liefde en liefdes zoet genot, en de volle waarheid werd gezegd en al hun twijfelingen waren opgeheven. Nu was het gedaan met hoop en vrees: nu werd de Rede door de Liefde van den troon gestooten. De Liefde zwaaide haar schepter en opende de poorten van het Paradijs. O, heerlijk zou het zijn in die ure te sterven! Woed en raas, bulderende storm!
En wat nog wel het wonderbaarste was: ik voelde geen weemoed, geen spijt, ik lei mij dadelijk getroost bij 't onvermijdelijke neer en 't gaf mij een gevoel van groote rust, wellicht omdat ik wist dat het zoo wezen moest en dat het ijs, ondanks zijn schijnbare sterkte, iets was van brozen en vergankelijken aard, zoo broos en zoo vergankelijk als de vele liefdes, die er in een oogwenk op ontvlamden en even gauw als zij ontvlamd waren, onder de eerste regenbui weer uitdoofden.
No. 21. LIEFDES' WRAAK. Een roman. Prijs f
Ach, ons oog versmacht Naar liefdes troost, maar 't moet, tot morgen nacht! LYSANDER. Vertrouw op mij.
OBERON. Bloem, die Liefdes pijl zoo goed Spelend trof, uw purpren bloed Dringe in 't oog hem en gemoed! Als zijn lief zich tot hem spoedt, Straal' ze in even heldren gloed, Als de Morgenster het doet! Als ge ontwaakt en zij u groet, Smeek dan, dat ze uw leed verzoet'!
PROTEUS. Wie kent, Waar 't liefde geldt, een vriend? SILVIA. Slechts Proteus niet. PROTEUS. Nu, zoo der overreding zachte geest U niet tot zachtheid stemmen kan, zoo wil ik Op krijgsmanswijs u met mijn arm veroov'ren, U tegen liefdes innigst wezen minnen, U dwingen, 59 SILVIA. Hemel! PROTEUS. Dwingen, mijn te zijn. Ellend'ling, weg van haar die ruwe hand! Gij vriend van boos gehalte!
Kind, ge hebt liefgehad; maar nimmermeer Zult ge de stem der liefde hooren. De krachten van uw hart zitten als moede kinderen Op de harde schoolbanken en zien naar buiten Verlangend naar spel en vrijheid; Maar niemand roept hen meer! Zij zitten als op een vergeten post Niemand roept hen meer! Kind, die ééne is heengegaan En met hem ging de liefde en liefdes vreugde!
En onder den invloed van het ijs, het schoone ijs der schoone winterdagen, ontluikt de liefde, de lichte, vroolijke liefde van een dag of van een uur, gelijk een mooie bloem die even geurt en kleurt en fleurt en even gauw verwelken mag als zij ontstond, zonder wrange spijt noch wroeging na te laten. O, wat al vluchtige, korte liefdes in dat frisch en licht, charmant verleden!
En nu, daar waren jaren verloopen na deze gelukkige scènes, die weêr in haar volle klaarheid voor zijn geest stonden. De smart over deze eerste teleurstelling was voorbijgegaan. De meeste eerste liefdes schijnen er trouwens op gemaakt om te mislukken; maar hoe was het nu op dit oogenblik met zijn hart gesteld?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek