Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
Inmiddels ontluikt en ontwikkelt zich allerwege rondom den Mikado een nieuw leven.
Het was geluidloos rondom, 't stil rumoer der harten alleen ging door. Na een stilte sprak hij: "Wij zijn na dien sterker geworden. Ook in ons land zijn wij den taaien strijd begonnen tegen de bourgeoisie, en tegen d' onwetendheid der arbeiders. Lang is de weg, aan 't einde is de bloemige zegedag, als 't socialisme als een tuin ontluikt.
Zij hadden geen woorden meer. De starren begonnen te schijnen. Hoe kwam het, dat hun lippen elkander ontmoetten? Hoe komt het, dat de vogel zingt, dat de sneeuw smelt, dat de roos zich opent, dat Mei ontluikt, dat de morgenstond de donkere boomen op den ruischenden top der heuvelen verlicht? Een kus, dit was alles. Beiden sidderden, en zij aanschouwden elkander in de schaduw met vlammende oogen.
Ze had er maar op los gesjouwd, gedraafd en gebukt en getild en gewreven, zonder één enkele maal te bedenken, dat die beweging hem misschien pijn dee. Nu, voortaan zou ze anders leven! Tante moest het werk maar doen.... En ziet ge wel, hoe nu de een, na de ander, de poorten van Geertjes innerlijk worden ontsloten en hoe hier overal natuurlijk-schoons en -kostbaars ontluikt.
Ook hare vergelijkingen ontleent HADEWYCH niet zelden aan het natuurleven: de minnaar komt uit de stormen der minne en alle verdriet te voorschijn, zooals een roos, bevochtigd door den dauw, op den dorenstruik ontluikt; ook in de minne is het: "na groten storme werdet dat weder scone"; waar 't gemoed met den rijp van den waan is bedekt, daar kan geen loover van minne groeien . Andere vergelijkingen verplaatsen ons in het dagelijksch leven: hoe hooger kasteel men wil bouwen, hoe dieper men den grond moet omwoelen; zij vergelijkt zich zelve bij een kind "dat na sprect dat het spreken hoort"; op de vervulling van de beloften der minne moet iemand wachten, zooals een gehangene dat men hem zal afsnijden; elders vinden wij vergelijkingen of beelden ontleend aan schaak- en dobbelspel; op de grens van het platte staat zij met haar beeldspraak van de taverne waarin Minne hare gasten bedient.
Natuurlijk had hij zooveel bloemen geplukt als hij maar dragen kon en daar stond hij nu aan de deur met een gezicht even stralend als de bloemen zelf. "Heb je ooit zoo'n voorjaar gezien?" zeide hij, terwijl hij haar de bloemen vóórhield. "Er is geen spoor van sneeuw meer te ontdekken en overal ontluikt het groen. Kan men zich heerlijker kleuren voorstellen?
Het kindje wordt grooter, de gezichtskring verruimt zich, het verstand ontluikt, naar alle richtingen steekt het zijn voelhoorns uit, de sociale groep wordt omvangrijker en bestendiger, en uit den dreumes groeit een jongen of een meisje. Het onderwijs op school wordt voortgezet, machtige, nu eens voortstuwende, dan weer stremmende faktor in de volksontwikkeling van het kind.
Nu streelt gij 't juichend hart door hemelzoete ontroering, Dan heft gij 't naar omhoog in stoute geestvervoering, Of slaat het met den schrik des Heeren! Gij betreedt De frissche dalen, en het groene moschtapeet Ontluikt; de vruchtbre dauw drupt uit uw mantelzoomen; Uw vinger strooit alom de kleuren: 't groen der boomen, 't Sneeuwwit der lelie, 't blauw des hemels!
Een veel krachtiger, weelderiger, onbeperkter leven als op het land, een leven dat vooral ontluikt op den Oceaan, dat zooals men zegt, voor den mensch een element des doods is, maar dat het element des levens is voor millioenen dieren en voor mij!" Terwijl kapitein Nemo zoo sprak, veranderde hij geheel van gelaat en wekte in mij eene buitengewone ontroering op.
Dies roem ik God, zal van zijn Rijk gewagen, spijt aller schijndeugd, spot of hindernis, daar Hij der waereld doem zoo ligt leert dragen en zacht voor Liefde's kindren is. ............................................................. ............................................................. Altijd door moet ik weer denken de schoone gedachte, Als ik ga slapen en 's nachts en des morgens, des morgens, Als zij weer waarlijk in luister ontluikt uit den scheemer, eeuwig waarachtig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek