Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 oktober 2025
Reeds een mijl verder stond de voorlooper in beraad zijn karabijn af te vuren op een troep apen, leelijke hondskopbavianen, die geruimen tijd in de nabijheid der menschen bleven en soms een dreigende houding aannamen. Maar tegen twee uur, toen het viertal een breeden platgetrapten weg bereikte, die zich tamelijk ver scheen uit te strekken, verdwenen de ongure beesten in het dichte van het woud.
"Maar zij zullen ons vragen waar wij vandaan komen!" "Dan laat gij mij maar antwoorden." Nu zag Old Shatterhand de twee. Een ander zou geschrikt zijn; maar bij hem was schrikken een onmogelijkheid. Hij nam zijn karabijn in de hand, en nam hen, terwijl zij naderbij kwamen, goed op van het hoofd tot de voeten. "Good day, messieurs!" groette Knox.
Dan was er in de auto een karabijn en een jachtgeweer, waar we telkens onze beenen zeer aan deden; de dames droegen een dolkje, dat alleen gediend heeft, om de bladen van Steindhal's "Amour" open te snijden, maar dat in geval van nood dienst kan doen.
Enjolras had tot de soldaten geroepen: "Nadert niet!" en een officier, hieraan niet gehoorzamende, werd door Enjolras gedood. Thans was hij op de kleine binnenplaats der barricade, tegen het huis Corinthe, in de eene hand den degen, in de andere de karabijn, de deur der herberg open houdende, welke hij voor de aanvallers versperde. Hij riep tot de wanhopigen: "Er is slechts één open deur. Deze."
"Een kogel in het hart," zeide deze, voor de laatste maal zijne karabijn lossende. De olifant brulde in zijn doodstrijd, hij richtte zich een oogenblik op terwijl hij zijn snuit deed ronddraaien, vervolgens viel hij met zijne geheele zwaarte op een zijner slagtanden, die afbrak. Hij was dood.
De negerknaap was naar zijn gewoonte wat afgedwaald en zijn onduidelijk geroep verschrikte beide vrienden niet weinig. Zou hij in gevaar verkeeren? Met de karabijn in de hand snelden zij toe, maar waren weldra gerustgesteld. Llanga stond op een omgevallen boomstam en riep luidkeels: "De rio!.... de rio!"
"Het schijnt dat zij het op ons hebben voorzien," zeide de jager, zijne karabijn ladende. Inderdaad zij naderden, en meer dan een kwam op nauwelijks vijftig voet afstands en scheen de wapens van Kennedy te braveeren, "Ik heb machtig grooten lust op hen te schieten," zeide deze. "Neen, Dick, laat ons ze niet woedender maken. Dat zou hen aansporen om ons aan te vallen."
Toen ook dit niet hielp, beraadslaagden zij opnieuw, plaatsten vervolgens de tromp van een karabijn tegen het sleutelgat van de huisdeur en schoten er doorheen. Door het schot spròng het slot nu wel, maar de ijzeren grendels hielden de deur nog altijd gesloten.
"en vreemde kreet." "Zie, wij gaan voort!" "Het anker is losgeraakt." "Wel neen! het zit altijd vast," zeide Joe, die het touw naar zich toehaalde. "De rots loopt." Eene groote beweging had plaats in het gras, en weldra verhief zich eene langwerpige gedaante daarboven. "Eene slang!" zeide Joe. "Eene slang!" riep Kennedy uit, den haan zijner karabijn overhalende.
Hij wendde het hoofd om en zag in de straat St. Denis, aan het einde der straat Chanvrerie, Enjolras met een karabijn, Gavroche met zijn pistool, Feuilly met zijn sabel, Courfeyrac met zijn degen, Jean Prouvaire met zijn musket, Combeferre met zijn geweer, Bahorel met zijn snaphaan voorbijgaan, benevens de geheele gewapende onstuimige hoop die hen volgde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek