Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Daolik gunk ze nao 't huus der droefenisse en bleef der tot middernagt en toe ze terugkwamp, mus ik heur vertellen wat er gebeurd was. Balder en zien vrouw zatten bij 't dooije wiggien, maor spreken konnen ze niet.
Toen Peter, wier 'k wakker, en 'k begos noa te denken; en 'k docht 'r oan, hoe de boel van manke Heintje van doag deur de arfgenoamen zal verkocht worden, en 'k docht ook oan den man met 't witte gewoad, en oan Wiege-Mie, en zie, Peter..." "En ge docht 'r toen oan, die ongelukkige dern bij ons in huus te nemen?" viel Peter haar in de rede.
»Dan boog de oude Bartel het hoofd diepzinnig op de borst, en zeide, terwijl hij veelbeteekenend op zijn snuifdoosje klopte: »O zoo! joa, as de juffer op dát sapiter komt en as ik uut de school wou klappen hè, nou dan zou 'k oe roare dingen kunnen vertellen. Want zoo'n oud huus, zie je, dat het zoo zen griezeligheden, joa joa. Moar, juffer, za'k oe eens wat zeggen?
"Zâ'k 't niet efkes veur oe naar 't huus brengen, m'neer?" vraagt de jongen, die verheugd is over het kwartje, dat hij gekregen heeft. "Niet noodig; dank je. Ga heen." "Nou, m'neer mòt 't eiges weten; anders...." "Ga dan toch heen!" klinkt ongeduldig het antwoord. "Wat 'n roare, kribberige vent," pruttelt de jongen, terwijl hij zich zich verwijdert.
Neen, ja, maar dominee zat aan de preek. 't Kos niet schêlen d'r was hoast bij, groote hoast. "Toch geen zieken in huus?" "Neen." "'En kiend gekommen?" "Neen neen." "Ruzie?" "Neen neen!" Moar domenei most ie sprêken eer 't te loat was. Eer 't te loat was....!
Moar, as 't is zoo was?.... Weet Jozef dan niet da'k Jenneke nooit oan den jong van bleinde blauwwammis zou gêven; oan 'en jong, die tot zien viefde joar met zien voader den boer af bêdelen liep? Wist Jenneke niet, dat 'k heel wat bêters veur d'r had as 'en koale jong, zonder huus of hof?
"A zoo lief kind! wat is er?" zei de jonker, vriendelijk knikkende. Doortje, die nooit tot zoo'n edel mins gesproken had, vond het veuls te gek, om hum maar glad-af jonker te nuumen en antwoordde aarzelend: "Och mienheer de jonker, of Bart ook hier is?" De jonker glimlachte, en zei "Maar kindlief ik weet niet van wien je spreekt?" "Van Bart die bij zien grootvoader t' huus is," hernam Doortje.
Gewoonlijk echter gaf vrouw Keetje weinig antwoord; zij was met alles tevreden, voor alles dankbaar, en daarom ook verzekerde de herbergierster aan den dokter, "dat 't en fersoendelik mins was, dat ze in huus had; heel anders as gemeinlijk dat spullevolk."
"'t Steet mien niks oan; as 'k dát had kunnen veurzien was 't best meugelik gewêst da 'k de jong iensgeheel niet in huus had genomen." "Moar hoe ku'j nou zoo sprêken," beantwoordde een vrouwenstem de pasvernomen mansstem: "Ge weet 'r nog niks af; 't is licht nog verbeilding; en al was 't zoo...." "Al was 't zoo...! Al was 't zoo...!" viel de eerste in: "Nooit van z'n lêven!
Den baron, die had zoo zen gezelligheid buten 's huus, zoo op zen eigen gelegendigheid, weet ge. Moar de baronesse kiek, 't wordt straks al veertig jaor da'k hier dien maar 'k kan oe wel verkloaren, nooit heb ik haar anders gekend as moar zoo oakelig op heurzelf nooit met een schepsel eris vertrouwelijk!" »»Dus eene menschenhaatster?" »»Krek, joa joa! As een uil in een boom.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek