Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
't Was haar horloge, haar vreeselijk horloge, dat haar zelfs uit den kelder toeriep: "Denk aan den tijd, denk aan Valentijn!" "Goed, goed, ik ga al," zei Hilda, zonder dat ze 't wist, hardop. En pas had Hilda den eersten voet verzet, om naar beneden te gaan, of de slagen hielden op. En nu meen je misschien, dat Hilda alles behalve vriendelijk was tegen Valentijn. Mis, hoor!
Een portret van Maria Louise, twee van zijn zoon en een borstbeeld van dezen, een miniatuurportret van Joséphine, het horloge, dat hij als Eerste Consul in Italië op zak had gehad, aan een ketting van haar zijner tweede vrouw, benevens de wekker van Frederik den Grooten, dien hij uit Potsdam had medegenomen, dienden tot versiering.
Meneer zat correct rechtop tegenover haar, keek op z'n horloge en zei iets, hoe laat 't was natuurlijk. Daarna spraken ze niet meer. Ze waren ongetwijfeld getrouwd. 't Dichtertje dacht, dat ze op bezoek waren geweest en naar huis gingen om te eten. En of ze een kindje zou hebben of kindertjes. En of haar man zich correct zou gedragen in de slaapkamer.
Spilett wilde zijn voorbeeld volgen, toen Smith hem weerhield en zeide: "Neen, wacht even. Gij hebt den tijd van Richmond behouden, nietwaar?" "Ja, Cyrus." "Bijgevolg is uw horloge geregeld naar den meridiaan van de stad, de meridiaan, die bijna dezelfde is als die van Washington." "Zeker." "Nu, houd het dan zoo. Wind het slechts trouw op, maar kom nooit aan de wijzers.
Andere Varkens heeft men geleerd, de woorden die men hun voorzeide, uit groot gedrukte letters samen te voegen, op een horloge te zien, hoe laat het is, enz. Een Engelschman had een Zwijn voor de jacht afgericht, "Sloed", gelijk het dier genoemd werd, hield bijzonder veel van jagen en ging oogenblikkelijk met iederen jager mede.
"Tok, tok, tok, tok...." Het horloge je hebt natuurlijk evengoed als Hilda al lang begrepen, dat het geluid nergens anders vandaan kwam het horloge hield maar vol. En hoe drukker Hilda door praatte, hoe harder het sloeg en hamerde in de la, waar het weggestopt was. 't Werd zóó erg op 't laatst, dat Hilda wel niet anders doen kon, dan de naaister laten gaan. Verdrietig, dat ze was!
Morgen, hoor!" Juist wou Hilda nu weer beginnen te lezen, toen haar op eens iets te binnen schoot, "'t Helpt me ook wat, dat ik die boodschap geef," riep ze, "dat vervelende horloge van mij weet natuurlijk weer precies, wat ik Valentijn beloofd heb. Wacht, ik breng het weg, voordat het weer met zijne kuren begint. Maar waarheen? O, 'k weet het al!"
Mag ik zoo vrij zijn je in dit 'paradijs' te herinneren, dat men om zes uren dineert in je hôtel?" Dit zeggende stond Laurie op, gaf de teekeningen terug met een glimlach en een buiging, en keek op zijn horloge, als om haar te beduiden, dat er zelfs aan zedelessen een einde moet komen.
Terwijl zij smakelijk in het brood beten, bleven zij in den winkel van den bakker, die, nu hij betaald was, hen weg wenschte. "Laat ons op de straat terugkeeren," zei Gavroche. Zij gingen voort in de richting der Bastille. Telkens wanneer zij voorbij helder verlichte winkels kwamen, stond de kleinste stil om op een tinnen horloge, dat aan een touwtje om zijn hals hing, te zien hoe laat het was.
De oude dame beantwoordde zijn groet met een glimlach, sloot de deur en ging terug naar haar eigen kamer. »Laat eens zien, op zijn langst is hij in twintig minuten terug«, zei de heer Brownlow, terwijl hij zijn horloge uithaalde en het op tafel legde. »Tegen dien tijd is het donker.« »Dus je verwacht werkelijk, dat hij terug zal komen?« vroeg Mr. Grimwig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek