Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
In het hooge koorn maakt hij zich gewoonlijk eenvoudig een groot nest. Als onze stekelige held onderweg een verdacht geluid hoort, blijft hij staan, luistert en speurt; men bemerkt dan zeer duidelijk, dat het reukzintuig elk der overige zintuigen, vooral dat van het gezicht, verre overtreft.
De ijzige wind daarbuiten is bedaard en de witte ijskristallen en vlokken liggen rustig op de daken of samengewaaid en opgestapeld in vensterhoeken en kozijnen, als rustten zij uit van hun dwarrelenden tocht. De oude torenklok slaat "drie". Dorus hoort het niet!
"Geenszins," antwoordde Van Arkel, "ik erken Mijnheer Robert voor een onversaagd en moedig ridder." "Welaan," hernam de Koning van Melinde, "gij hoort het, Veldheer, men doet uw eer niet te kort; er blijft u niets over dan de hoon, die Frankrijk geschied is, te wreken. Ik raad u beide de kampstrijd uit te stellen tot de dag welke op de slag volgen zal.
’t Is ook waarlijk niets grappig om daar dien ouden man te zien, die, wezenloos voor zich uitstarend, met de vuist zich voor de borst slaat, allerlei onverstaanbare woorden prevelt en eindelijk luid snikkend uitroept: „ik ben alles kwijt, alles vergeten!” „Harpagon” hoort niets meer, verstaat niets meer en wankelt als een beschonkene heen en weder. „Hij is vet”, roept er een van ’t „schellinkie.”
"Daar heb je niet over te schimpen!" roept de molenaar driftig uit, en hij keert zich schielijk om, geheel bruin in 't aangezicht. "Dat geld... dat geld, dat hoort mij niet toe!" Fieken nadert nu tot haren vader en liefkoost hem en zegt: "Vader, het was immers niet boos gemeend." "Neen," zegt Hendrik, "ik ben uit vriendschap gekomen, en 'k wil ook in vriendschap weggaan.
Hoort hij een minneliedje, dan past hij het terstond toe op zijne Wijsheid. Maar wat van het volgende?
De stem van den Coïpoe bestaat uit een klagend geluid, dat niet onaangenaam klinkt, als loktoon dient en door zijne soortgenooten beantwoord wordt; men hoort het dikwijls. Als het dier vertoornd of gestoord wordt, geeft het zijn ontevredenheid door een verdrietig geknor of gebrom te kennen.
"Wie weet, hebben zij de wapenboden daartoe geen bijzonder bevel gegeven? Onverbiddelijk zijn de Tancmars in hunnen haat." "Maar neen, de wapenboden zijn nog verre; mher Wulf kan niets van de afkondiging verstaan", bemerkte de proost. "Ach, hij hoort zoo verwonderlijk scherp, en hij ligt onder het venster bij de straat", klaagde Robrecht.
"Het werd tijd; de arme vrouw kon zich niet meer vasthouden; zij liet zich op het gras neerglijden op het gevaar af, een doodelijken val te doen." Op dit oogenblik deed Maroessia een stap achterwaarts. "Hoort u dat?" zei zij. "Een geweerschot," antwoordde de afgezant kalm, "dat is al het derde sedert wij op weg zijn. Maar laat je dat niet verontrusten: het is voor ons uit en vrij veraf.
Toen ik dat daar in mijn kamer zat te lezen, was het of ik in de verte de revolutie zag aankomen. Sst; zeg dat maar niet dat Aslaksen het hoort. Aslaksen is een haas, een laffe vent; er zit niets geen mannenmoed in hem. Maar dezen keer zal je toch je wil doorzetten, hè? Het artikel van den dokter plaats je toch wel?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek