Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Maar veel van de oude bekende heldenzangen hoort hij nog in zijn oor klinken en hij kent de oude heldensagen goed en wij vinden al de karakteristieke uitdrukkingen daaruit, als »Degen" en »Recken", »balt" en »ellenthaft" in zijn ridderstijl terug.
Meer hoort de manke niet, want ’t is hem draaierig in ’t hoofd geworden bij de laatste woorden van Mijntje. Stil als een hond, die slaag heeft gehad, sluipt hij weg van de deur. Als hij het slop uit is en in de straat, komt het hem voor alsof de keien tegen zijn hoofd springen; werktuiglijk loopt hij voort.
Ik groette dadlijk haar in liefde ontstoken En vroeg of 'k haar zou vergezellen mogen. En teeder sprak zij, de oogen half geloken: Heel, héél alleen kwam zij door 't bosch getogen, En: "hoort ge er ooit het lokken van de vooglen, D
Nu eens ziet hij zijn snikkend huisgezin in den waggon rondom het sterfbed zijner oude moeder geknield zitten, dan hoort hij de wanhoopskreten zijner goede vrouw of leest op het stil en zoet gelaat van zijnen Sander, hoe diep de schaamte het verstandige kind in het harte bijt.... Erger nog: hij is veroordeeld, en van uit den kerker, waarin hij voortaan zal leven, ziet hij zijn verlaten huisgezin in de straten dwalen en de hand uitsteken bedelen om wat brood!
Het is, alsof gij mij een sprookje vertelt." "Steeds, Excellentie." "Hoe weet gij dat, brigadier? Hebt gij u daarvan overtuigd? Zeg?" "Ja, Excellentie. Hij is zoo ongevoelig, alsof hij dood ware. Men heeft hem geschud, men heeft hem geprikt...." "Wat verder?" "Men heeft hem geroepen, zelfs een pistoolschot vlak bij het oor gelost." "Welnu?" "Excellentie, hij voelt niets en hij hoort niets!
Altijd mijmert hij van dezelfde dingen; zijne oogen zien het vaderlijke huis en de bergen, waar zijne wiege stond. Hij spreekt tot zijne afwezige moeder; hij noemt de namen der vrienden zijner kindsheid; hij ziet en hoort alles, wat hem te huis dierbaar was.
Want zie, mooi Meisje, ik wend niet voor u te trouwen, ik wil u niet bedriegen, elk moet zyn rang bewaren. Hy liet my eenige minuten aan my zelf over; maar wat er toen in myn geest omging, weet ik niet! Ik. Deugeniet, lieve goede menschen ... ô God! hoort my niemand! Toen smeekte ik hem weder, dat hy my gaan liet. Hy. Ja, op de Fargon. Ik. Kom aan, als het toch zyn moet. Hy.
Een beleefd mensch die Heer Van Beveren, dat moet ik zeggen." "Van Beveren!" herhaalde mijn vader, die met aandacht naar de woorden zijner zuster geluisterd had: "waar hoort die man te huis?" "Te Deventer!" antwoordde Tante: "doch hij schijnt hier welbekend; althans hij heeft mij over vele lieden gesproken en wist bijna aller betrekkingen."
Hier echter is het in beroering, omdat het alleen staat, volslagen alleen, omdat het, bij de diepe stilzwijgendheid van het rijk, slechts zijn eigen stem hoort, zonder te worden gewaarschuwd, gerust gesteld door de stem van het algemeen gezond verstand. Het weet, dat het een kracht is; maar is het wel zeker ook een recht te zijn? Er is geen recht in Rusland. De wet is er een onmogelijkheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek