Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Zij zouden dus niet opgemerkt worden, indien niet de haan van tijd tot tijd zijn stem liet hooren; deze klinkt heesch als "kukru-u koekru." Te zien krijgt men hem echter slechts zelden, hoe vaak men hem ook hoort.
Maar in die linksche be'stee sliep me aanstaande vrou, Carline Borin. Daar krijg ik kennis an, hoewel ik geen geluid gaf. "Wat zal God nou geve?" zeit zij nog. Maar 't was vlak bove de be'stee van vrouw Tazelaar. Die hoort dat, en zeit midde in de nacht tege mijn: "nou mot je eruit." Ik klee me an, en schrijf op me leitje: "Waar zij gaat, gaan ik mee."
Er vertoont zich hoegenaamd geen Moscoviet; er verheft zich hoegenaamd geen rook uit eenig huis; men hoort niet het minste gerucht uit die reusachtige en volkrijke stad komen; haar driemaal honderdduizend inwoners schijnen als met verlamming en stomheid geslagen; het is de stilte eener woestijn! Maar nog is Napoleon ongeloovig, nòg blijft hij wachten.
Na veel haspelens, zei ik eindelijk op een' toon van zelfbetrouwen: Hoort, ik ben niet rijk genoeg om u zulk een luchtbol toe te stellen, naar wilt gy te samen de kosten daartoe vereischt, by elkaâr brengen, ik zal u den luchtbol doen zien met het schuitjen; daar meê opvaren, en wien uwer het lust, met my nemen en weêrom brengen.
Het was een sentimenteele reactie op de volbloedige praal en het trotsche egoïsme der werkelijkheid, niet ten eenenmale onecht, maar toch in hoofdzaak een litteraire houding. In die houding hoort de liefde tot de natuur. De poëtische uitdrukking ervan is een conventie. De natuur was een gezocht element in het groote gezelschapsspel der hoofsch-erotische cultuur.
Halichem viel hem, snikkend van vreugde, om den hals. "Dat zijn de eerste wijze woorden, die ik sinds lang heb gehoord. O! wijze raadslieden, zoo gij wist de smart, die ik om der wille van mijn volk heb geleden. Maar nu! hoort mij aan! Nu wil ik mijn volk gelukkig maken.
Niemand begreep ook waarom de juffrouw van den koekbakker altyd zooveel fransche woorden gebruikte, dat niet te-pas komt in den burgerstand, "en als ze-n-'t weer doet, Stoffel, zeg jy dan ook maar iets wat ze niet begrypt. Dan zal ze toch zien dat wy óók geen volk van de straat zyn, en dat wy óók weten hoe 't hoort."
Toe, jongen, brengt het schielyk, met het geen er by hoort; gy weet uw Heer en ik zyn Vrienden. Ik. Gy doet te veel moeite, myn Heer, als ik maar een glas bier mogt! Hy. Ik geef nooit bier, als de meisjes warm gegaan zyn, en dan stil zitten. Ik. Wel, laten wy wandelen. Hy. Eerst wat uitrusten. Ik. Kom, nu de bloemen gaan zien; het wordt al tyd.
Kameraden, let op deze drie klanken; het is het teeken van den Zwarten Ridder, en hij, die het hoort, en zich niet haast om hem in zijn nood bij te staan, dien laat ik met zijne eigene boogpees uit onze bende weggeeselen." "Leve onze aanvoerder!" schreeuwden de schutters, "en leve de Zwarte Ridder! Moge hij weldra onze hulp noodig hebben, opdat wij hem bewijzen kunnen, hoe genegen wij hem zijn!"
Frans I met Duprat, Karel IX met zijn moeder, Richelieu met Lodewijk XIII, Louvois, Letellier, Hébert en Maillard zijn er en krabben de steenen, trachtende het spoor hunner daden te doen verdwijnen. Men hoort onder deze gewelven den bezem dier schimmen. Men ademt er den stank der maatschappelijke beroerten. In de hoeken ziet men roode lichtweerkaatsingen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek