United States or Burkina Faso ? Vote for the TOP Country of the Week !
Daarom wilde ze de reuzin dubbel IJ niet op de bruiloft vragen; zóó ze haar toch op de bruiloft vroeg, koel bejegenen. "Ratadeplantadeplan allodadadadada " Den ganschen dag. Nu was Halichem in het begin verwonderd geweest, dat iemand zoolang achtereen kon redeneeren. Hij had ademloos gewacht, wanneer ze zou ophouden. Zoon wezen had hij nog nooit ontmoet.
Men zou een deputatie van sterke reuzen naar Halichem afvaardigen, en hem tot rede brengen. Aldus geschiedde. Zeven van de sterkste reuzen organiseerden zich, en de petitie werd overgereikt. De vorst had zich naar den wensch zijner natie te schikken. Hij ontving de gedeputeerden allergenadigst, en beloofde hun verlangen in overweging te nemen. Maar ... wie was er waardig, om koninginne te worden?
Als de morgen kwam, bemerkte het meisje in het geheel niet, dat Halichem moede was, en, daar zij een uitmuntenden slaap had genoten, begon zij frisch, van voren af aan. Halichem werd nog stiller dan vroeger. Doch zijn verloofde lette daar niet op. Het waren eenige oude reuzen van zijn volk, die 't eerst bemerkten, dat hun vorst er slecht uitzag. Ze vorschten naar de reden.
Hoe lang ze leefden? Het waren frissche en sterke lieden, en sommigen zijn driemaal zoo oud geworden als een mensch. Ook in Limburg woonden de reuzen. Hun koning heette Halichem, en hij was ongetrouwd. Het was een ernstige kerel, die er weinig woorden op nahield. Als er iets moest gebeuren, sprak hij het kortaf, en wee hem! die zijn bevel niet gehoorzaamde.
Arme man! hij meende, dat het zijn verloofde was, die met hem nog wat wilde babbelen. "Wij zijn 't," sprak de oudste grijsaard, "om met u de zaken des lands te bespreken." Woest schudde Halichem zijn vuist, zoodat ze bijna den neus van den ouden reus raakte. "Bespreken?" zoo schreeuwde hij. "Bespreken?" En toen afgemat: "bespreken." Wat moet er nu nog besproken worden?" "Ge moogt niet trouwen."
Daar de trouwplechtigheid spoedig zou plaats vinden, werd er niet veel zorg aan de architectuur besteed. Dit behoefde ook niet. In 't nederigste hutje immers kan geluk wonen? Maar .... 't Volk was tevreden maar .... Maar Halichem, de vorst, vond zijn poging, gedaan in het belang van zijn volk een groote teleurstelling.
Over de nicht van reuzin X, die de oud-tante van reuzin IJ had beleedigd, en wat de reus Z daarover had gezegd, wat de reus Dubbel X daarover zou zeggen, en wat Halichem meende van de nicht van reuzin IJ, die altijd anderen zoo bekladde. Ook had de reuzin dubbel IJ haar eens zoo gekrenkt, door haar met een mensch te vergelijken.
't Was wel een aardig meisje, om te zien, doch hetgeen eraan ontbrak, was eigenlijk, wat ze te veel had. Ze kon alleronmenschelijkst, allerongedanigst, allerverduiverkaterst veel praten. Ze praatte van den vroegen morgen tot den laten avond. "Ratteretalleratatteratattertatatatterteta," ging het den heelen dag, dat het den armen Halichem duizelde in zijn ooren. Waar ze over praatte?
Hij was zoo om en bij de vijftig jaar, toen vonden zijn onderdanen, dat het tijd voor hem was, om te trouwen. Niemand durfde 't hem recht te zeggen. Toch ging het op den duur niet langer. Het volk moest een vorst hebben, als Halichem eens iets menschelijks passeerde. Eindelijk besloot een hunner met den koning te gaan spreken. Wat ze met elkander verhandeld hebben, weet niemand.
Halichem wilde niet trouwen, en de eerste poging, om hem van zijn plan af te brengen, mislukte geheel en al. Eerst na dagen durfden zijn onderdanen terug te komen. Met zijn weigering was het immers nog niet geheel afgeloopen. Op een zomerdag kwam zijn volk in een geheime vergadering tezamen. Wat daar besproken is, weet niemand. Het besluit echter is algemeen bekend.
Woord Van De Dag