Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Mijn schuitjen, als zwaarder, onderging die aantrekking sterkst, de bol minder, maar hy had veellicht alreeds een gedeelte van zijn lichter lucht verloren; en het was op deze wijze dat ik was overgeraakt. Een duidelijker denkbeeld wist ik er my niet van voor te stellen; maar zoo duister en onvolkomen dit denkbeeld was, ik vergenoegde my daar meê.
Het wasschen der naden en voegsels, en het inrichten en vastmaken der touwen was aan meer bedenklijkheid onderhevig. Vooral 't vast maken van de halspijp met de schroeven, waar de brandbare lucht door in- en uitgelaten zou worden. Want dat het schuitjen het minst was, behoeft niet gezegd te worden.
Ik bond voorts eenige dergelijke maar kortere stroken aan de koorden waarmeê mijn bootjen aan het overnet van den bol vast was, om als ik over eind stond, my voor het uitvallen te hoeden. Ik had te voren trechters van verschillende grootte in gereedheid gehad, om de invloeiing des damps die zich ontwikkelde door de buis te besturen; een van die was in 't schuitjen gebleven en diende my weêr.
Het schuitjen was gaaf, behalven dat de onderkielbalk er af gestoten was, het geen tot de zaak weinig deed.
Na veel haspelens, zei ik eindelijk op een' toon van zelfbetrouwen: Hoort, ik ben niet rijk genoeg om u zulk een luchtbol toe te stellen, naar wilt gy te samen de kosten daartoe vereischt, by elkaâr brengen, ik zal u den luchtbol doen zien met het schuitjen; daar meê opvaren, en wien uwer het lust, met my nemen en weêrom brengen.
Maar ik vreesde ten uiterste voor de ontvlamming dier brandbare lucht by het vullen, en wist niet hoe genoeg maatregelen daar tegen te nemen. Met dit alles begrijpt men licht, waarom ik deze soort van aërostaat voor de Montgolfiere verkoor, die van 't stoken van vuur in mijn schuitjen afhing, dat ik wantrouwde op mijn reis te kunnen onderhouden en matigen.
En, daar ik al het ijzervijlsel en al de vitrioolgeest die ik van mijn Perzianen gevorderd, maar niet half gebruikt had, in verscheiden tonnetjens, en glazene met hout overtogen bussen, by my in het schuitjen genomen had, had ik dezen deels in, en gedeeltelijk in de rondte om dat bootjen op den grond wedergevonden, en ook weder by een gepakt.
Mijn voorraad was behouden gebleven schoon vrij wat door een geschud, en meestal rondom mijn schuitjen en uit elkander gesmeten op den grond liggende.
Eindelijk, ik moest het woord en denkbeeld van lucht opgeven; en met damp in de plaats te stellen, dien men uit zijn aart begreep licht te zijn, om dat men hem zag naar boven gaan, vormde men zich in verbeelding een luchtbol; maar dat dan die luchtbol een mensch in een schuitjen kon dragen, dit kon men zich even weinig in 't hoofd brengen, als dat zulk een luchtbol weêr nederwaarts kon, en niet voort zou gaan altijd te klimmen tot hy tegen de starren stiet.
Het gene my verder gebeurde, maakt dit meer dan waarschijnlijk. De snelheid, waar mede ik opging, ontstelde my. En dit nog te meer daar ik te gelijk een geweldigen wind uit het Noorden bemerkte, waar ik eerst geen acht op gegeven had, en die ik nu dacht dat my wellicht naar de zee drijven kon eer ik weder grond winnen mocht. Ik was duizelig, en zette my op den grond van het schuitjen neêr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek