United States or Togo ? Vote for the TOP Country of the Week !


"God weet, o mijn vader, of de Koningin Johanna haar niet alreeds in het graf gestoten heeft..... maar dan zijn mijn gebeden voor haar ziel!" Hij boog zijn hoofd diep bij dit gezegde, alsof hij de twee tranen die hem ontvielen verbergen wilde.

In een ogenblik waren de bovenklederen hem van het lijf gerukt, en niettegenstaande hij smekend om genade bad, werd hij in dit onstuimig onderzoek van de ene kant naar de andere gestoten. "Hier, hier heb ik het!" riep een beenhouwer, die zijn hand tussen het wambuis, op de borst van de onbekende gestoken had. "Hier is het verraad!"

In 't kort, hier was sulken beweginge van het bloet, dat uyt de dikke Arterie na het uyterste eynde van de staart, en staart-vinne vloeide, of gestoten wierde, ende het geene uyt veel kleine Venae, na de groote Vena weder te rug quam, dat het onbegrijpelyk was.

Zeven Klauwaards werden beurtelings aan de galg gehangen en stierven in het gezicht hunner stadgenoten. De droefheid der benauwde Burgers veranderde in wanhoop: iedermaal dat er een van de ladder gestoten werd, bogen hun hoofden zich te gronde, en zij wendden alzo hun ogen van dit ijslijk schouwspel.

Het schuitjen was gaaf, behalven dat de onderkielbalk er af gestoten was, het geen tot de zaak weinig deed.

Kringsgewijs Stond, schuddende en bedeesd, het kroost van 't Paradijs Op afstand, als, of 't waar, door 't hart te rug gestoten; Gelijk een boschkat, aan de schildpad vastgesloten, Uit ingeschapen schrik zijn keten rekt en spant, En siddrend om haar kruipt aan 't uiterst van zijnband; Of 't staal der zeenaald, van des zeilsteens kracht doortogen, Door tegenstrijdigheid van 't eigenst trekvermogen Wordt afgestoten, wen een andre pool haar naakt; En 't hart verraadt door 't oog hoe verr' het zich verzaakt.

"Bij Sint-Gangolf!" antwoordde de marktschrijver: "ik wist wel dat mijne berichten goed waren: die lompe Fries heeft gisteren den Italiaan, met wien hij vechten moest, op het feest overhoop gestoten en is dadelijk tusschen vier muren geplakt. Het zijn gelukkig twee bloedzuigers van vreemdelingen minder." "Ja maar," hernam de zwaardslager, "het verwondert mij dan dat al de Herauten aanwezig zijn."

Hij had willen uitleggen dat daar ergens een zwart meisje moest zijn, dat het geld bewaarde. Maar zoo'n meisje was er in huis niet meer. Had hij haar het geld inderdaad gegeven? Langzaam ging hij met zijn eigen daarover redeneeren. De piston sprong naar den baas toe. Een paar glazen vielen van den toog en dan.... Johan Doxa werd links en rechts gestoten. Nu zat hij op een stoel.

Gij woudt mij met Uw gunst omringen, Meer dan een Vader zorgde Gij. Gij, milde bron van zegeningen! Zulk een Ontfermer waart Gij mij! Statig ruisten de tonen van het lied, door de krachtige mannestemmen uit volle borst gestoten, door de lucht. Door gebergte en dal herhaald, steeg dat gebed, op de vleugelen des gezangs gedragen, als avondoffer opwaarts naar de troon van Jehovah, der vaderen God.