Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Er moest worden geld gebedeld om brood te koopen. De beenhouwer gaf geen krediet meer en de wereld scheen, op den drempel van het kamertje, dichtgemuurd. Lieven schold, in donderende brieven, de menschen uit die hem eertijds hadden de hand gereikt en hem nu, moe van geven tegen ondankbaarheid, een stuk van honderd frank weigeren dierven.
Het kwaad der opvoeding, welke men in zulke pensionaten aan de meisjes geeft, ligt bovenal hierin, dat men er de dochter van eenen schoenmaker of van eenen beenhouwer, van eenen edelman of van eenen rentenier dezelfde gedachten inboezemt, en aan die, welke bestemd zijn om te werken, eene zelfde opvoeding geeft met degenen, welke nimmer iets anders zullen moeten doen dan hun verstand gebruiken om zich in de weelde niet te verdrieten.
Ho, niet meester; God heeft u met een grotere ziel begaafd, en het Vaderland heeft machtiger leden in u gevoed, om u als borstweer der algemene vrijheid te doen leven. Gedenk die hoge zending, meester, en verspil uw gaven niet in nutteloze wraaknemingen." Terwijl Deconinck aldus was sprekende, bedaarde de drift van de beenhouwer.
Ik zag er eindelijk, met mijn soirée-rok, als een woeste beenhouwer uit, neem me niet kwalijk .... Hoe akelig was dat, zuchtte mevrouw Verlat peinzend, maar ge waart toch zeer sterk, mijnheer .... En, viel als een joepsteentje mijnheer du Bessy haar in de rede, zijt ge op geen oogenblik bang geweest? Ik meen, Sörge, de onwillekeurige bangheid, het instinkt dat angstig wordt ....
In een ogenblik waren de bovenklederen hem van het lijf gerukt, en niettegenstaande hij smekend om genade bad, werd hij in dit onstuimig onderzoek van de ene kant naar de andere gestoten. "Hier, hier heb ik het!" riep een beenhouwer, die zijn hand tussen het wambuis, op de borst van de onbekende gestoken had. "Hier is het verraad!"
Terwijl de beenhouwer hem met nieuwsgierigheid bezag, ving hij aan: "Eerst wil ik u verklaren waarom wij de stad des nachts en als vluchtelingen verlaten. Het is uw schuld, door de onvoorzichtige wraak welke gij, tegen uw belofte, op de bezetting van het slot Male gepleegd hebt.
's Zondags zaten zij vooraan in de kerk tusschen de notabelen van het dorp, de pastoor had hen met een bezoek vereerd, bakker, beenhouwer en winkelier waren zeer beleefd, en de melkboer en groentenvent kwamen geregeld en op tijd. De lente was in aantocht. Overal begon het groen uit zijn zwachtels los te breken, en de fruitboomen droegen bloesem.
Meer dan gij denkt; want er is geen enkele beenhouwer die ergens handen wil aansteken, en er staan driehonderd wevers voor het Pand naar u te wachten. Wat mij aangaat, mijn armen moeten lam worden indien ik iets ertoe doe. De Goedendags staan gereed, de messen zijn geslepen enzovoorts. Gij weet wel, Deken van de wolwevers! wat dit onder mijn ambacht zeggen wil."
"O Mijne heren!" riep zij met de armen uitgereikt. "Hebt toch medelijden met ons, arme schepsels als wij zijn! Moordt ons niet om de liefde des Heren! Aanziet toch mijn tranen en ontfermt u over ons lijden. Wat geeft u de dood van twee weerloze vrouwen?" "Het is de moeder van die beenhouwer, die zoveel Fransen te Male vermoord heeft," riep een der soldeniers. "Bij de duivel, zij zal sterven!"
"Ik dank u, dappere vriend," was Deconincks antwoord terwijl hij de opgetogen beenhouwer zijn zoen wedergaf. "Ik wist wel dat gij mij niet in de kerker zoudt gelaten hebben; want uw edele moed is mij te zeer bekend. Wie u gelijkt, is een Vlaming van de echte stam."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek