Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Men luisterde in den eerste niet naar dit bevel, want in deze verwarring van moordkreten was het niet mogelijk de stem van iemand te herkennen. Breydel plaatste zich dreigend voor de Deken der wolwevers, en zwaaide als een vervoerde met zijn bijl in het rond.
Meer dan gij denkt; want er is geen enkele beenhouwer die ergens handen wil aansteken, en er staan driehonderd wevers voor het Pand naar u te wachten. Wat mij aangaat, mijn armen moeten lam worden indien ik iets ertoe doe. De Goedendags staan gereed, de messen zijn geslepen enzovoorts. Gij weet wel, Deken van de wolwevers! wat dit onder mijn ambacht zeggen wil."
Zo echter mijn pogingen niet gelukten, zouden wij een veilig middel zoeken, om de Jonkvrouw naar het Land van Gulik te doen vervoeren." Nadat zij ruim een half uur over dit onderwerp gesproken hadden, kwam meester Deconinck, Hoofddeken der wolwevers, in de kamer van Adolf.
Willende daarenboven hun edelmoedige liefde tot het Vaderland belonen als betaamt en behoort, opdat hun trouwe diensten zouden blijven ter eeuwiger gedachtenis en memorie; Alzo onze Graaf en Vader, Gwyde van Vlaanderen ons de nodige macht daartoe gegeven heeft, doen te weten: Pieter Deconinck, Deken der wolwevers, en Jan Breydel, Deken der Macecliers, uit onze goede stad Brugge, en hun nakomelingen ten eeuwigen dage, zijn en zullen blijven van edelen bloede, genietende al de voorrechten die de Leenheren in ons land van Vlaanderen zijn genietende;
De ganse stad heb ik afgelopen en nergens kon ik u aantreffen; maar gij weet niet wat er gaande is en wat tijding ik u breng?" "Wel, wat weet gij dan, Meester Breydel?" vroeg Deconinck met ongeduld. "Bezie mij toch zo stijf niet met uw grijs oog, Deken van de wolwevers!" riep Jan Breydel. "Want gij weet wel dat ik van uw kattenblik niet bang ben, maar dat is hetzelfde.
Alhoewel zij liever een spoedige wraak genomen hadden, dorsten zij zich echter niet tegen dit bevel verzetten, want het was hun kenbaar gemaakt dat de Deken der wolwevers als algemeen Stadhouder, door de jonge Gwyde was aangesteld; zij keerden morrend naar het bos, en hernamen hun arbeid tegen dank.
Maar gij moet mij eerst beloven dat gij het geheim, hetwelk ik u ga vertrouwen, aan niemand zult ontdekken." "De rechtvaardigheid en de gunsten des Heren Van Nieuwland zijn onder de wolwevers nog niet vergeten," antwoordde Deconinck, "diensvolgens mag UEdele op mij als op een dankbare dienaar rekenen.
Breydel zelf bezag Deconinck met ondervragend gelaat, doch niemand kreeg het gewenste antwoord. De Deken der wolwevers stond stilzwijgend te midden onder hen, en scheen tot de daders dezer gebeurtenissen niet te behoren. "Wel, mijn vriend Deconinck, wat raadt gij ons?" vroeg Breydel. "Dat men de stad overgeve!" was het koele antwoord.
"Neen, toch niet. Morgen bij de intrede des vreemden Meesters, zullen al de wolwevers onder de wapens zijn, de beenhouwers zult gij aanvoeren. Wat vermogen de Wallen dan? Niets, dit weet gij. Welnu, dan stel ik Jonkvrouw Machteld vooraan, dat Johanna van Navarra haar wel bemerke. Meteen weet ik wat de Koningin in haar boezem heeft, en wat wij voor Machteld te vrezen hebben."
Want wie toch zal haar beschermen? Gij niet gij kunt niet. De heren der stad zullen het ook niet doen, zij zijn aan Frankrijk te zeer onderworpen. Wat zou de arme Edelvrouw dan geworden indien zij door de Fransen ontdekt werd?" "Ik heb haar beschermer reeds gevonden," antwoordde Adolf. "Maria, wilt gij een knecht naar de Deken der wolwevers zenden dat hij mij kome bezoeken?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek