United States or Bulgaria ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Beleedigt ge mij nog, verrader!" grauwde Maurits, wiens gramschap nu den hoogsten top bereikt had, hem toe: "sidder voor mijn toorn!" Met het zeggen van deze woorden sloeg hij de rechterhand aan het gevest van zijn degen, terwijl hij de linkervuist ophief en er zijn broeder mede dreigde. "Maurits!" zeide deze, innig geroerd: "keer tot u zelven."

De groote waschbeer ging stil liggen sterven; maar het kleintje ging met zijn rug tegen de rotsen staan, zijn oogen fonkelend als kolen waar de wind over blaast, trok zijn neus in rimpels als een wolf en grauwde uitdagend tegen de heele, huilende bende.

"Houd den bek, wijf!" grauwde Teun haar halfluid toe, "of ik zal oe een muilpeer geven, die oe de lust tot snaôteren wel benemen zal. Ik zeg, ze staôn verkeerd om, en dan is het zoo!" Tegen dit martiaal argument was niets in te brengen: de goede vrouw haalde met een zucht de schouders op, en riep toen, Joan ziende, verwonderd uit: "Lieve deugd! is dat onze Jonker niet?"

Nu trad de provoost vooruit en las, in de Fransche taal, het vonnis van den veroordeelde voor. »Zoo'n stakker toch," zei een vrouw meewarig. »Hij heeft niet eens zijn beenen tot zijn verdoen! 't Is een schande!" »Hou je mond!" grauwde haar man, »of het zou met jou al even ongelukkig afloopen!" »Ja, ja, 't is ongehoord zooals er met ons geleefd wordt!" zei ze weer. Maar nu toch wat zachter.

De overste had zich van het venster afgewend en ging met groote schreden achter den ouden heer op en neder; de auditeur grauwde hem harde woorden toe; mijnheer de baljuw bleef bedaard, ging naar de tafel en haalde uit den mantelzak van den Franschman een zilveren lepel voor den dag, stak den auditeur dien toe en zeide: "Zie eens hier, dit wapen!

"Toe dan Bart, dadelijk dan. De kachel gaat uit," riep ze, zoo hard ze kon. Bart speelde op het straatje voor de deur: "Ach!" grauwde hij, "dat gezanik, ik kom immers al" nijdig pakte hij zijn tol op. "Wat heb ik aan een tol, als ik er niet eens even mee mag spelen. Wat is er nou," gromde hij door, toen hij binnentrad. "Foei," zei grootmoeder, "wat ben je norsch.

Toen zonk hij weer in elkaar en een doodsche droefheid grauwde op zijn klam-bezweet gelaat. Het regende, het mistte, de natte, felle wind kromde de klagend-piepende kruinen der boomen, en hij rilde, rilde, en zijn tanden klapperden.

Nu wist hij alles. Het lange gissen was knaging geweest. Maar de plotselinge zekerheid trof als een dolkstoot. En als na slapeloozen nacht de ochtend grauwde voor dominee Malthus, sloeg hij zich voor het hoofd, zich nogmaals verwijtend zijne zwakheid, zijne lafheid, zijn plichtverzuim. Beklonken echter was zijn besluit in die bange uren.

Het was er, in den weeklagenden wind, zoo eenzaam, dat roovers geloof ik, mij welkom waren geweest, als reisgenooten en kameraden. De nacht grauwde met groot wolkgevaarte, zwaar van regen, boven de velden, de vlakte, den vervalenden horizon met verre dalen en heuvelende hellingen. In de veerte streepten zwart de regenstralen schuinende tegen de duistere kim.

Dadelijk open of.... Ik verkies hier in te komen, begrijp je!" De deur kraakte onder de slagen en de trappen. Ten einde erger te voorkomen, haastte de huisheer zich de deur open te sluiten. Hij werd opzij geworpen, de beide militairen stapten de huiskamer binnen en vielen op een paar stoelen neder. "Een beetje op zij!" grauwde Pronkert de vrouw des huizes toe.