Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Met deftigen ernst defileeren zij te midden der bloeiende hagen en witte appelbloesems, zoo echt martiaal als gold het de verdediging van het bedreigde vaderland. De grond dreunt onder den maatvasten stap der kompagniën, die in gesloten kolonnen oprukken, de kapiteins aan de spits, en vaak genoeg halt houden om hunne door het stof verdroogde kelen met een hartigen dronk te verfrisschen.
Te midden zijne vettige kin vlekte daar zijn bokkebaardje, een donker hoeksken. Hij Wilde er martiaal uitzien en deed zijn best om zijn lomp hoofd naar een officiersmodel te scheren. Mijnheer Devleeschhouwer was een man met een gemist ideaal, daarom ook een diep-ongelukkig wezen.
Met deftigen ernst defileeren zij te midden der bloeiende hagen en witte appelbloesems, zoo echt martiaal als gold het de verdediging van het bedreigde vaderland. De grond dreunt onder den maatvasten stap der kompagniën, die in gesloten kolonnen oprukken, de kapiteins aan de spits, en vaak genoeg halt houden om hunne door het stof verdroogde kelen met een hartigen dronk te verfrisschen.
Wat baat mij nu op 't hoofd de kroone van Afrijken? Of dat ik 't derde deel van al des werelds rijken Op mijne globe zie? Wat baat dat ik alleen Maak een triumfe van hoovaardige trofeên? Of dat ik op den boord van mijnen vloed doe zwieren Dees vendelen gekruist, dees bloedige banieren? Of dat de Arabier of Moore martiaal Ontzie de punten scherp en sneden van mijn staal?
Over »De Moor Calaynos« hebben wij reeds gesproken, evenals over »Gayferos« en »Melisendra«. Daarop volgt »De Droom van Vrouwe Alda,« volgens Lockhart een van de schoonste balladen van Spanje. Ik kan mij met dit oordeel niet vereenigen en geef verre de voorkeur aan »Admiraal Guarinos,« dat in een mooi en martiaal rhytme is geschreven. Guarinos was een admiraal van Karel den Groote.
"Houd den bek, wijf!" grauwde Teun haar halfluid toe, "of ik zal oe een muilpeer geven, die oe de lust tot snaôteren wel benemen zal. Ik zeg, ze staôn verkeerd om, en dan is het zoo!" Tegen dit martiaal argument was niets in te brengen: de goede vrouw haalde met een zucht de schouders op, en riep toen, Joan ziende, verwonderd uit: "Lieve deugd! is dat onze Jonker niet?"
Ik marcheerde hun zoo martiaal mogelijk te gemoet en achter mij hoorde ik den geregelden pas van mijn manschappen. Op een afstand van ongeveer twintig meter maakten de Eskimo's halt. Verscheiden strategische mogelijkheden gingen mij door het hoofd; offensieve beweging, defensieve, wat zou het zijn? Maar ten slotte vond ik het toch maar het best, halt te commandeeren. Ik bestudeerde de tegenpartij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek