Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 5 juni 2025


Hij droeg een zijden tulband en een mantel van goudlaken; het gevest en de scheede van zijn zwaard glinsterden van kostbare edelsteenen. Ik dacht dat Osiris hem iets van den glans der zon had afgestaan. Ik vrees, dat gij nog niet in uwe heerschappij bevestigd zijt, de heerschappij, die ik met u zou deelen.

Aller oogen wendden zich nu naar de deur, waar een jongeling binnentrad, wiens verschijning een algemeene verbazing teweegbracht. De Baron en het meerendeel der gasten sprongen op. Botbergen schoof zijn zitbank wel drie voeten achteruit, werd doodsbleek, sloeg klappertandend een bevende hand aan 't gevest van zijn degen, doch was buiten staat om het lemmer de scheede te doen verlaten.

De Yakoeninen dragen geen ander uiterlijk teeken hunner waardigheid, dan een ronden punthoed van verlakt karton, en, ter linkerzijde, twee sabels in den gordel: een grooten met een lang gevest, en een kleinen die eenigszins op een zwaard gelijkt en bij het gevecht van man tegen man wordt gebruikt.

Het vermiljoen-roode gevest van den degen stak hem uit den nek, als een hard en koud punt rood springend uit de zware tonen van bister, karmozijn en blank blauw: uit den donkeren, bloederigen plas die glimmerde op zijn glanzend zwarte huid en langs den bast hem droop met dikke trage stralen.

Want ik zocht Hem immers waar mijn oogen niet reiken. Dwaas, die in 't leedig staarde! Zijn volheid omringt mij toch als den visch het water. Maar wij willen Hem niet zoeken waar hij zich te kennen geeft. Wij willen de heemelsche gloeden en de oopenbaringen terstond. Het lofzingen zijner Engelen willen wij hooren, Zijn lichttroon willen wij zien gevest in des Heelal's midden.

De vreemdeling scheen het oogmerk dier beweging te raden: althans, hij zette zich schrap en sloeg de hand aan 't gevest van zijn hartsvanger. Doch de Jezuïet liet na een oogenblik zwijgen den arm weder zakken en vroeg zeer bedaard: "zoo, is UEd. dan niet de persoon van Hendrik Raesfelt, proponent?"

Nu wendt zich Sigurd in 't zadel, 't gevest van Toorn hij richt, Hij heft de teugels hooger en snoert zijn gordel dicht, En roept dan luid tot Grijsvel en rijdt in 't midden van 't vuur, Maar de vlammen slaan ter zijde en dus wijkt de witte muur, Hoog boven zijn hoofd stijgt het branden en groot en wild is 't gerucht. Als het draagt de machtige barning naar de hooge hemellucht.

Zonder een woord te spreken of naar iemand in de vergadering te zien, stapte de vreemdeling naar den Branstock en stak een schitterend zwaard tot het gevest toe in zijn grooten stam.

Hij was gekleed in een engsluitend karmozijnrood buis, om het midden droeg hij een breeden gordel, bezet met edelgesteenten en van zijne schouders golfde een wijde mantel van goudkleurig brocaat. De baret met de lange, wuivende veer hield hij in de rechterhand, de linker rustte op het gevest van zijn zwaard.

En als de jonge man weer vóór haar staat, reikt zij hem het zwaard over, het bij het lemmet vasthoudend en hem het gevest toestekend, en zegt: "Moogt gij dit, nu gij tot ridder zijt geslagen, evenals vroeger gebruiken tot schrik van Engelands vijanden; vooral tot schrik van Alva, spaar hem niet ter wille van zijn dochter."

Woord Van De Dag

phylarchos

Anderen Op Zoek