Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 19 mei 2025


Och alweer 'n nieuwe deukiste!" klaagde dan zijn vrouw, die dat gezicht zoo akelig vond. "Woarom 'n wacht-e toch niet tot da ze gevroagd worden?" Hij glimlachte vreemd en staarde, sprakeloos, in gedachten. Ginder in de gevangenis, had hij gedurende zeven maanden niets anders dan doodkisten, dan wit-houten arme-menschen-doodkisten gemaakt. Het zat hem in den geest en in de handen.

Ze had 'm niet vergêten, umdat hij de eenige was gewêst, die 'r gevroagd had toen ze nog moar 'en afhankelikke dern was, en de anderen woaren gekommen toen ze boas van 't spul was; moar, minder naar Deine-Meu dan wel noar 't Uiversnest hadde gekeken. Da's ook woar! Ja, Deine-Meu had meer gevoel dan de meesten van het dorp meenden.

Even zag Rozeke hem in ernstig gesprek met het meisje, die herhaaldelijk het hoofd schudde en haar schouders ophaalde en eindelijk, met moeite haar lachlust bedwingend, naar het woonhuis kwam, door de wantrouwige blikken van het onthutste Vaprijsken gevolgd. "Wa hèt hij ou gevroagd?" zei Rozeke nieuwsgierig, zoodra het Geluw Meuleken in huis was. "Of da 'k euk azeu 'n stik gekregen ha.

Doortje zocht zooveel zij kon den ouden man het gemis van zijn lieveling te vergoeden en, ofschoon ze niet sentimenteel was, zoo dacht ze toch dikwijls aan Frerik die 'r gevroagd had. En Bart Bart at en dronk, en was nog al gewillig, en werkte, althans de drie eerste weken, dat het een lust was. Helaas! er kwam verandering.

Zij was niet bang meer voor hem; voor niets meer was zij bang. Zwijgend nam zij haar mantel af en ging hem in de kamer weghangen. Hij dronk ineens zijn borrel leeg en slaakte dof een vloek. "Hawèl, nondedzju! Zij-je deuf of stom geworden?" gilde hij ruw, toen ze na een poos weer in de keuken kwam. "Hè-je nie g'heurd wat da 'k ou gevroagd ?"

Zelfs heur nichtsjen uit P'rijs niet, woar da ze zeu noar gevroagd hêt? vroeg Cordúla, zonder evenwel sterk aan te dringen. Niemand, niemand, hêt den dokteur gezeid," bekrachtigde de non met stillen nadruk haar woorden. Cordúla keek met ernstige oogen naar Leontientje, die er een bedroefd gezicht bij zette. Moeten es dwang, doar 'n es niets aan te doene," sprak ze berustend.

Het was een manie, een obsessie van zijn hersenen geworden. Hij had er gemaakt, zooveel, zoovéél dat hij er wel een kerkhofje mee had kunnen vullen. En misschien zag hij het in verbeelding, dat kerkhof, vol, vól met van die lange, smalle, witte kisten onder 't groene gras. Ge ziè wel da ze gevroagd worden; da wordt

Door welke straten en stegen zij hebben gedwaald, langs welke grachten zij hebben geloopen, en hoeveel menschen zij naar 't lozement van de erste klas hebben gevraagd, dat niemand hun wist aan te wijzen, hoeveel brooddronkenheid en andere dronkenschap zij hebben gezien, en wat al zedeloosheid die stad van de erste klas hun onwillekeurig te aanschouwen gaf, van dat alles vernamen wij niets, alleen maar weten wij, dat Gerrit, 'en rêkel 'en fleer um de kop gaf, umdat ie 'en onneuzel dernje dat allinnig noar huus goeng, temtierde; en, dat ze dan eindelijk en ten langen letste oan 'en man met 'en grooten roatel hadden gevroagd: of hie dan niet wist woar dat lozement van de erste klas was woar ze van mergen woaren gewêst?

Nog even snikte Rozeke, met droog-hikkende stem: "Onze lieven Hiere weet da 'k moar iene wensch op de weireld 'n : da Alfons weere stirk en gezond genoeg zoe meuge worden om den anderen te keune missen. Ik 'n hem nie gevroagd; Ik ... zoe hem veel liever ... noeit op ons hof genomen hên.... 't Es Alfons zelve die 't gewild hèt. Hij ... hij ... hij mij gedwongen hem te nemen...."

't Efs zeker, g'hêt wèl dreupelfs gevroagd! 't Werd een ellendig en bespottelijk gebrabbel en gekibbel en ik leed er onder, ter wille van Tieldeken, die dat vernederend gedoe moest bijwonen.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek