Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Mathilde dacht aan een dergelijken dageraad, nu tien jaar geleden.... Zij wischte echter hare tranen af. Zij hoorde bellen en Willem in de vestibule loopen. En ze hoorde hare moeder zeggen: Zeg aan den koetsier van mevrouw Van Raat, dat hij terug rijdt om meneer Paul te halen! Maar meneer is niet in de Laan van Meerdervoort; meneer is bij meneer Verstraeten. Gauw, Willem.
Zoo leden zij beiden, terwijl er slechts één woord noodig was. Na een uur stond hij op. Wat had hij zich niet van dit bezoek voorgesteld en welk een teleurstelling was het hem niet geworden... Mag ik eens gauw terugkomen? vroeg hij bijna smeekend. Zeker, Paul, kom gauw eens terug! antwoordde mevrouw zonder uitdrukking. Hij hield nog steeds Freddy's hand.
Jullie dacht niet, als ik maar 4 dagen wegbleef toch een brief van mij te krijgen, maar ik wil je gauw vertellen wat ik van middag gezien heb. Raden kan het niemand. Eerst dacht ik er staat niets dan ragfijne kant; maar ik lette goed op en luisterde naar de freule, die uitleg gaf.
En al gauw was hij met allebei heel intiem en las aan de hertogin, als zij 's morgens nog in bed lag, de "Nouvelle Héloïse" voor die zij verrukkelijk vond. De hertog en de hertogin van Luxembourg waren, toen Rousseau ze leerde kennen, al bejaarde menschen, grootvader en grootmoeder.
Hij kocht groote partijen van waarde alles wat men hem aanbood: koren, koffie, visch, zout en verkocht het weer, bijna zonder dat hij aan winst of verlies dacht als 't maar gauw ging, als hij maar altijd geld door zijn handen voelde gaan.
DE VADER. Anders niet, anders niet! Gauw! DE DOCHTER, weenend. Och, vader lief, jaag hem niet weg! Gij hebt beloofd, dat wij mochten trouwen. DE VADER. Trouwen? Met den zoon van mijnen grootsten vijand, met den valschaard, die mijne Striata Formosissima aan de ratten overgeleverd heeft? Trouwen? Nooit! Dan geef ik u nog liever aan den bult van Okeren.
Hij zat met een vies gezicht te kijken, hield zijn jas aan en zijn hoed op, zonder eenige behoefte 't zich behagelijk te maken. Tegen den kelner, die bij hem kwam staan met een spijzenlijst en vroeg wat hij zou eten, zei hij dat 't hem niet schelen kon, als 't maar gauw kwam.
"Och, ik heb geen lust jelui te antwoorden," zei Mevrouw Wenche gemelijk en zette Snorre weer op zijn plaats. De professor bleef heen en weer loopen tusschen zijn kamer en die van Abraham over de kleine gesloten gang; hij liep wat te praten en te schertsen, zooals gewoonlijk terwijl hij zich verkleedde. Toen Mevrouw Wenche wegging, zeide ze: "Kom je nu gauw bij mij binnen, Abraham?
"Kom jongen," kreeg hij dan gewoonlijk ten antwoord, "je moet den moed niet zoo gauw laten zakken; er zal wel eens hier of daar wat open komen, en we lijden toch gelukkig nog geen gebrek." "Neen, Moeder, gelukkig niet. Als dat ook het geval was, zou ik anderen raad schaffen." "Nu, wat dan?" "Och, dat weet ik niet. 't Is gelukkig nog zoover niet."
Edward had nu niet veel tijd meer, hij had beloofd thuis te komen met den trein van één uur veertig. Als een boodschap, die hij even gauw doen moest, bracht Bernard hem naar 't station. Ze namen haastig afscheid en Bernard holde een tram achterop, die naar de Beurs reed. Hij was bang om te laat te komen voor sommige dingen, die hij daar doen moest, noodzakelijk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek